DORDRECHT – De veelkoppige, poëtische fanfare-punkband De Kift geeft vrijdag 24 januari een optreden bij Bibelot vol tomeloze, intimiteit, weemoed en euforie. Met daarnaast een danige dosis gecontroleerde chaos, zowel op de plaat als op het podium. Een megamooie mix van magnetiserende muziek. Met Nederlandstalige liedteksten die zijn samengesteld uit de wereldliteratuur. De Kift bracht sinds de oprichting in 1988 twaalf studioalbums uit, werkte mee aan verschillende theater-, film- en samenwerkingsprojecten, schrijft muziek voor film en televisie en toert met shows in binnen- en buitenland. (Foto: Rachel Corner)
Niemandsland, het dertiende studioalbum van De Kift, is op 14 november uitgekomen. Politiek, maatschappelijk en klimatologisch speelt zich van alles af. De Kift gaat met Niemandsland op zoek naar het mooie en het schone in verontrustende tijden. Alle seinen staan op rood. Niet alleen Nederland wankelt, de hele wereld hangt aan een zijden draad. Waar slaapwandelen we naartoe? Hoe krijg je de slaapwandelaar wakker? Kussen? Schoppen? Op Niemandsland prikt tussen alle kwetsbaarheid, woede en angst ook een speldenpuntje licht, de verte, de zee. ‘Mooi is het hier, mooi. Maar voor hoelang nog?’
De Kift neemt je in dertien nummers mee op een tocht door Niemandsland. Een muzikale tocht waarop de band ondanks of misschien juist vanwege het dreigende firmament waaronder deze productie tot stand komt, nadrukkelijk voor melodie kiest. De muziek klinkt de argeloze luisteraar aangenaam in de oren. Tegelijkertijd heeft het iets onbehaaglijks, iets onrustbarends. Het rijke arsenaal aan koperblaasinstrumenten, banjo en eenzame gitaren voert je mee door een ongenaakbaar landschap, door desolate vlaktes en langs woelige dorpsfeesten.
Frontman Ferry Heijne: “Het zijn verontrustende tijden. Heeft De Kift dan een oplossing? Nee, denk het niet. Kan De Kift iets betekenen? Ja, denk het wel. Maar hoe of wat dan? Lastige vragen. Ik ging op zoek naar antwoorden en begon bij het begin. De begintijd van De Kift…Om een lang verhaal kort te maken, want ik merk dat ik jullie alweer begin te vervelen: ik heb de antwoorden niet gevonden. Dat wil zeggen, ze lieten zich niet vinden, de antwoorden hebben zich verstopt. Ze zitten verstopt in Niemandsland. Maar we zoeken verder met De Kift, we laten ons niet ontmoedigen. Waarschijnlijk zullen we ze nooit vinden, maar dat hindert niet, we blijven zoeken, daar kunnen jullie van op aan.”
Voor de teksten put Ferry Heijne uit de wereldliteratuur. Literaire inspiratiebronnen op dit album zijn onder meer Armando, Herta Müller en Pablo Neruda. Voor de verpakking heeft drummer en vormgever Wim ter Weele samen met de plakploeg duizenden ansichtkaarten handmatig versneden en opnieuw geordend tot unieke en vrolijk stemmende hoezen. Op ansichtkaarten regent het nooit en de lucht is altijd blauw. Niemandsland is mogelijk gemaakt door de financiële steun van Kiftliefhebbers.
