“Stuurman aan wal”

Vanmorgen heeft de Economic Development Board Drecht Cities zichzelf gepresenteerd op een ondernemersontbijtje in Zwijndrecht. Een slim moment, want wie z’n mond vol heeft die zegt weinig terug en na zo’n ontbijt hebben echte ondernemers geen tijd om vragen te stellen, want op hun eigen bedrijf wacht het werk. Wat moeten zij, en wij, eigenlijk met de zoveelste goedbedoelde praatclub die met oude wijn in een nieuwe zak om aandacht vraagt?
De ene na de andere open deur wordt maar weer eens ingetrapt. De teksten zijn al tientallen jaren hetzelfde alleen de poppetjes en de naam van de club zijn nieuw. In 1996 werd Project Drechtoevers gelanceerd. De zes Drechtsteden stonden te veel met hun rug naar de rivieren (en elkaar) en wat zegt de club van vanmorgen? Precies hetzelfde. Toen moest er drie miljard gulden in 20 jaar geïnvesteerd worden, nu moet er 7,5 miljard euro tegenaan in tien jaar tijd.
Wijlen burgemeester Jan zei bij z’n aantreden in Dordrecht in 1975 dat de stad “meer kapsones” moest krijgen. Meneer Sjoerd, nu voorzitter van de economische aanjaagkar, constateert dat mensen hier te weinig trots zijn. De oud-topman van Fokker is niet de eerste Big Businessman die onze regio uit het slop wil trekken. Meneer Ad, toen nog topman van KPN, werd in 2006 kopstuk van de Economische Adviesraad Drechtsteden.
Na drie jaar hield die club het voor gezien, nadat onder meer plannen voor een regiotheater en een hotelboot sneuvelden. Er waren ook successen. Zo kreeg Dordt het topinstituut Ecoshape. Dat zou weer opleidingen naar Dordt gaan halen. Weinig meer van vernomen… Maar nu de Drechtsteden Drecht Cities worden komt het vast wel goed. Eerst maar eens deze regio herkenbaar maken met liefst 25 bijzondere iconen! Enige ambitie kan de nieuwe praatclub niet ontzegd worden.
De 1 april mop van een zwevende rotonde boven het Drierivierenpunt krijgt een opvolger in de vorm van een fontein. Er zijn ook iets realistischer plannetjes; we lichten het beweegbare deel van de spoorbrug tussen Dordt en Zwijndrecht ‘s nachts op. Net toen de moed me in de schoenen dreigde te zakken hoorde ik Meneer Sjoerd zeggen dat “we niet te veel moeten praten maar meer doen”.
Een voetbalclub in Rotterdam heeft zo’n motto als clublied en ik hoorde de afgelopen dagen dat het nog niet versleten is. De Drecht Cities, zo heb ik vanmorgen geleerd, maken deel uit van European Gateway Rotterdam. Drechtstedelingen als doeners, het lijkt me wel wat. Klinkt beter dan die standaard riedeltjes over integrale aanpak, innovatief bezig zijn en dat overheid en bedrijfsleven de handen ineen moeten slaan. Hoeveel dooddoeners kan deze prachtige regio nog aan?

Kronkelaar