Alsof de wereld met de oorlog in Oekraïne, overstromingen en aardbevingen nog niet genoeg ellende te verduren kreeg, volgde afgelopen weekend een van de meest weerzinwekkende terroristische daden ooit. De afgrijselijke beelden van de moordpartijen van Hamas gingen de wereld over en ik kan me niet voorstellen dat hiervoor ook maar een greintje begrip valt op te brengen. Toch leven er onder ons helaas lieden die menen dat hier sprake was van een daad van strijders voor de Palestijnse Zaak. Of wij dat maar even willen begrijpen. Nee dus. (Archieffoto: Stolk Fotografie).
Wat me bij conflicten en oorlogen verbaast – ik betrap mij er zelf ook op – is de wil om te bepalen welke kant van strijdende partijen de goede is. Slachtoffers van terreur verdienen onze wereldwijde steun. In dit geval dus het Israëlische volk. Als symbool van die steun moest her en der de vlag van Israël wapperen. Maar slechts weinig gemeenten volgden dat ‘advies’ van onze premier. Dat de gemoederen over het ophangen van andere vlaggen, al dan niet halfstok, zo hoog opliepen, verbaast mij ook. Hang je die Israëlische vlag niet op, dan ben je toch niet pro-Hamas of pro-Palestijnse Zaak?
Geneuzel over vlaggen valt in het niet bij het leed dat is berokkend aan slachtoffers, nabestaanden en niet te vergeten familie, vrienden en kennissen van mensen die zich bevinden in het oorlogsgebied en moeten vrezen voor wat komen gaat, of eigenlijk al aan de gang is. Israël kondigde de vernietiging van Hamas aan en adviseerde de bevolking van Gaza om een veilig heenkomen te zoeken en zich niet te laten gebruiken als menselijk schild. De mensen kunnen echter nergens heen, ze zitten letterlijk opgesloten in een dichtbevolkt gebied, afgesloten van water, elektriciteit, voedsel en hulpgoederen. Dat wordt nog wat in de ziekenhuizen daar…
In oorlog is er altijd ‘collateral damage’. Mooi woord voor ‘als we gaan schieten raken we soms meer dan alleen het doelwit’. Ik vrees dat er nog héél veel onschuldige slachtoffers gaan vallen in Gaza. Om die reden zag ik dat vlagvertoon en met name het daaraan gekoppelde zinnetje ‘Israël verdient onze onvoorwaardelijke steun’ niet zo zitten. Aan steun zou ik graag wel een voorwaarde verbinden, namelijk dat Israël zich niet schuldig gaat maken aan een massamoord op burgers. Op het Stadhuis van Dordrecht wapperde de enig juiste vlag; een Vredesvlag. Want oorlog kent alleen verliezers.
