DORDRECHT – Het Albert Schweitzer ziekenhuis duimt dat een nieuwe corona-uitbraak uitblijft. Het ziekenhuis kampt nog steeds met een achterstand in uitgestelde operaties en heeft daarnaast ook last van een tekort aan personeel. Het is vakantietijd en er zijn relatief veel medewerkers met corona thuis. Volgens de woordvoerder van het ASz, Frank van den Elsen, bieden zorgreservisten wel verlichting, maar kunnen de meesten niet als zelfstandig verpleegkundige werken.  “Er is contact met de Nationale Zorgreserve over de periode die na de zomer aanbreekt. Zorgreservisten zijn voor ondersteuning zeer goed inzetbaar.”

Dordtenaar Hans Bruggeman was van december vorig jaar tot mei van dit jaar werkzaam als zorgreservist in het ziekenhuis. “Vanaf mei, toen de coronapiek voorbij was, was er geen behoefte meer aan de extra handen van de zorgreservisten in het ziekenhuis. Ik sta nog wel geregistreerd; mocht het in het najaar weer nodig zijn, dan zal ik vermoedelijk weer bij springen.” In april interviewde de redactie van Dordt Centraal Hans (72), die oorspronkelijk opgeleid is als verpleegkundige, over zijn motivatie om zorgreservist te worden.

“Ik ben sinds 2015 met pensioen en vanaf die tijd op tal van fronten actief als vrijwilliger. Na mijn inservice-opleiding in het christelijke Dordtse Refajaziekenhuis, dat later met het rooms-katholieke en het gemeenteziekenhuis fuseerde tot het Albert Schweitzer, volgde ik in 1976 de opleiding psychiatrie in het Dijkzigt ziekenhuis. Ik was inmiddels getrouwd met Riet en had een zoon Kim. Na 7,5 jaar werken als psychiatrisch verpleegkundige, ben ik hoofd verzorging/waarnemend directeur geworden in een Rotterdams verzorgingshuis.” Het weerhield hem er niet van om in de avonduren een universitaire studie rechten te gaan volgen. “Dat was best een zware tijd voor ons gezin, maar we hebben het gehaald. In 1990 stapte ik de zorg uit. Ik ben toen als jurist gaan werken bij de Besturenraad (tegenwoordig Verus geheten), een belangen- en dienstverleningsorganisatie voor het christelijk onderwijs voor zowel het primair als het voortgezet onderwijs.”

Petje af

“Ik heb mij daar onder ander beziggehouden met de cao’s, arbeidsconflicten, bekostiging, huisvestingsaangelegenheden en de laatste jaren met de invoering van Colleges van bestuur en Raden van toezicht. In 2015 ging ik na 25 jaar als onderwijsjurist met pensioen. Ik was al jaren diaken in de Zuidhovenkerk en werd na mijn pensioen voorzitter van de kerkenraad. Al twee decennia ben ik lid van de Stichtingsraad van het Diakonaal Aandachtscentrum in de binnenstad. Ik vind dat bestuurlijke werk niks bijzonders. Ik heb veel meer waardering, voor de mensen die al jaren als vrijwilliger koffie en thee schenken en gesprekjes voeren met de bezoekers. Hun werk: daar neem ik echt mijn petje voor af. Niet voor die paar vergaderingen die ik per jaar bijwoon.”

Opvoeding

“Mijn vader was politieagent. Als kind heb ik wel eens gedacht, net als hem bij de politie te gaan. Mijn moeder zorgde voor ons het gezin. Ze had een groot sociaal hart. Als slagersdochter in Zeeland kreeg ze regelmatig van haar vader een pond vlees, dat ze moest brengen naar mensen die krap bij kas zaten. Ik denk dat je dat sociale gevoel op die manier vanzelf meekrijgt als kind.” Met zijn betrokkenheid bij Stichting Urgente Noden (SUN) Drechtsteden probeert Hans mensen in Dordrecht met financiële problemen te steunen. SUN Drechtsteden telt zes bestuursleden waarvan Hans er één is. Bij toerbeurt draaien de bestuursleden twee maanden per jaar dienst om de binnenkomende aanvragen mede te beoordelen.

Tandarts betalen

Hans legt uit: “Er zijn 28 SUN-bureaus in Nederland. We krijgen geld van verschillende fondsen. De Sociale Dienst Drechtsteden ondersteunt ons bureau, zodat we één vaste medewerker in dienst kunnen hebben. Het fondsengeld is geheel beschikbaar voor ondersteuning van mensen die eenmalig een bedrag kunnen krijgen. Bijvoorbeeld om een fiets te kopen, die zij echt nodig hebben of de tandartsrekening te betalen. Sommige mensen krijgen op iets meer reguliere basis een wekelijks bedragje als leefgeld. De mensen die financiële ondersteuning krijgen, kunnen dit niet zelf aanvragen. Aanvragen komen altijd binnen via instanties. Onze vaste medewerker Ellen van ’t Zelfde en één van de zes bestuursleden beoordelen de aanvragen. Dat doen we dus bij toerbeurt. Mooi is dat we bijna 100% van de aanvragen op één lijn blijken te beoordelen: honoreren of niet. Voor aanvragen uit Dordrecht wordt ook regelmatig samengewerkt met het Sociaal Fonds Kerken.”

Gemeentelijk Leenfonds en Energiefonds

Vanaf april beheert SUN Drechtsteden ook het Sociaal Leenfonds voor mensen met beginnende schulden, namens de gemeente. “Het betreft hierbij een lening voor Dordtenaren met betalingsachterstanden of noodzakelijke kosten, die zij even niet kunnen dragen. Het gaat hier dan wel om hulp aan mensen die instaat zijn zo’n lening terug te betalen. Daarnaast is met Samen Dordt een Energiefonds in het leven geroepen. Dit fonds is bedoeld voor diegenen die ondanks ondersteunende maatregelen van het rijk in de financiële problemen komen door de sterk gestegen energieprijzen en niet in aanmerking komen voor ondersteuning door de gemeente. De giften vanuit het Energiefonds zijn trouwens specifiek bedoeld voor mensen die niet kerkelijk meelevend zijn. Voor mensen die het financieel moeilijk hebben en bij een kerkgemeenschap horen, is er de eigen diaconie.”

Omloopbroeder

Het is eind april en we zitten thuis bij Hans aan tafel. Het is inmiddels bijna tijd voor hem om te vertrekken naar het ziekenhuis. Hij gaat altijd lopend, vanaf huis achterin Sterrenburg zo’n half uur. “Ik werk als reservist zo’n drie keer per twee weken. Toen de oproep kwam om te gaan helpen als je een verpleegkundige achtergrond hebt, heb ik gebeld en drie dagen later stond ik op de covid-afdeling en hielp hier als ‘omloopbroeder’. De druk op de covid-afdeling is nu niet meer zo groot. Door het inhalen van uitgestelde zorg en mensen die boven op een aandoening corona krijgen, is het druk op de reguliere afdelingen. Zeker omdat er relatief veel ziekteverzuim is onder het personeel. Ik blijf dus nog wel even bijspringen als reservist. Ik werk meestal avonddiensten, die beginnen om 15.00 uur en duren tot 23.15 uur. Ik kan via een speciale website precies aangeven welke openstaande diensten ik kan draaien. Als zorgreservist worden we door eigenlijk iedereen enorm gewaardeerd. Dat maakt het werken plezierig. Hoe dan ook vind ik dat je wat mag doen voor de samenleving, als je daartoe in staat bent.”