Met Kerst in aantocht ontkomen we niet aan dat beeld van het jonge stel, waarvoor geen plaats was in de herberg. Als ik ons land even beschouw als een hele grote herberg zien we dat er voor menig jong stel, om maar niet te spreken over alleenstaanden, ook geen plek is. Op de valreep van 2023 spreek ik de hoop uit dat alle goede voornemens van politici met betrekking tot het oplossen van de woningnood volgend jaar concreet vertaald wordt. Een eerste daad die nodig is, is dat gemeenten de grondprijzen voor de bouw van sociale woningen verlagen.
In Eindhoven zijn die grondprijzen verlaagd en als het eerste schaap over de dam is…Maar helaas. In Rotterdam, waar ze al amper de helft halen van het beloofde aantal nieuwe sociale woningen, zijn ze zelfs van plan om de grondprijs twee-en-half keer te verhogen. Ja, u leest het goed. Knettergek geworden. En wat doet ‘ons eigen’ Dordrecht dan?, zult u denken. In het coalitieakkoord van deze stad staat dat er (weer) 4.000 woningen moeten komen, waarvan 30 procent sociaal. Over hoe dan geen woord. Zeker niet over verlagen van grondprijzen om de bouw in de goedkope sector aan te jagen.
In de Dordtse politiek is de definitie van een betaalbare koopwoning nog altijd een stulpje van maximaal 390 duizend euro. In menig andere gemeente is het besef doorgedrongen dat 250 mille voor vele woningzoekenden het hoogst haalbare is. Veel grote gemeenten durven het echter nog steeds niet aan om de grondprijs voor ‘betaalbare’ koop- en huurwoningen te verlagen. Omliggende gemeenten doen dat namelijk ook niet, want die zien al die ‘armoedzaaiers’ liever naar de grote stad gaan. En zo blijft een ziek evenwicht in stand.
Van gemeenten hoeven woningzoekenden niet veel meer te verwachten. Een nationale wooncrisis vergt nationaal beleid. Een nieuwe regering, die heilige huisjes omver schopt. Het Rijk bepaalt de grondprijs voor betaalbare woningen, zorgt voor een evenredige verdeling daarvan, verkort procedures, bekort bezwaartermijnen en vermindert beroepsmogelijkheden. Met 350.000 mensen van 25 tot 40 jaar bij pa en ma op zolder en één op de vijf mensen die niet tevreden is over z’n woning is de tijd van pappen en nathouden voorbij. Maak plaats in de herberg! En een fijne kerst natuurlijk.
Thijs
