DORDRECHT – Teekengenootschap Pictura bestaat 250 jaar en is nog springlevend. Dit feestjaar leest u hier wekelijks over Picturianen van vroeger en nu en hun sporen in de stad en daarbuiten.
Paardenbloempluis
Een appel met een hap eruit op een laptop. Een grote letter M in een winkelcentrum. Een geel met rode schelp langs de snelweg. In een oogopslag weten we waar die logo’s voor staan. Een goed logo is eenvoudig, herkenbaar, tijdloos en passend bij de organisatie. Hoe ontstaat een logo? Soms in een flits, vaker gaat er een hoop gepuzzel aan vooraf. Dat was ook het geval bij het logo voor het 250-jarig jubileum van Pictura, dat dit jaar op allerlei plekken zal verschijnen, ook bij deze rubriek.
Pictura maakte er een wedstrijd van voor de aangesloten kunstenaars. Geerten Ten Bosch maakte het winnende beeldmerk. In haar atelier, boven in het Picturagebouw, vertelt ze dat ze eerst is gaan tekenen. Daar begint het creatieve proces vaak mee. Van alles verscheen er op papier, zelfs ezels. Schildersezels? Nee, echte ezels. Het is niet uit te leggen hoe dat proces zich precies afspeelt in het brein.
Ze tekende ook verticale streepjes, met telkens een schuine streep erdoor. En dat 250 keer. Net zoals een gevangene in de cel streepjes op de muur zet. Te simpel, vond ze, maar ze ging wel voortborduren op dat aftellen. Alle jaren vanaf de oprichting in 1774 schreef ze met paarse inkt op in een cirkelvorm, 1 2 3…om te eindigen met 250 jaar Pictura 2024. Al die fijne tekentjes doen denken aan de jaarringen van een boom, oordeelde de jury. Maar als je het klein afdrukt, blijft er niets van over. Daarom maakte Ten Bosch ook een vereenvoudigd model, met sprongen in de tijd van 25 jaar, van 1774 naar 1799 naar 1824, etcetera. Dat maakt het grafisch sterker, zegt ze. In deze vorm doet het haar denken aan de pluizenbol van een paardenbloem. Oók een mooie symboliek, dat het niet ophoudt bij die 250 jaar.
