DORDRECHT – Hans Janssen is directeur van de regionale ambulancedienst. Hij schrijft iedere maand voor Dordt Centraal een column over zaken die hem raken binnen en buiten de zorg.
De afgelopen jaren heb ik vol trots kunnen volhouden dat wij als ambulancedienst in Zuid-Holland Zuid onze personele bezetting uitstekend op orde hadden. Terwijl andere diensten in Nederland al jaren de alarmklokken luidden, vielen er bij ons – met zes uitrukposten in een gevarieerde regio – maar weinig diensten uit. We konden rekenen op brede belangstelling van zowel ambulanceverpleegkundigen als -chauffeurs en overige specialisten. Ook voor de functie van 112-centralist op de meldkamer hoefden we maar af en toe een beroep te doen op het uitzendbureau.
Dat we dit zo lang volhielden, verbaasde onszelf soms ook. Het werk verloopt namelijk in het hele land volgens dezelfde protocollen, zowel op de ambulance als op de meldkamer. De vereiste bevoegdheden en bekwaamheid staan vast, evenals de periodieke verplichte toetsingsmomenten. Ambulancemedewerkers hebben een belangrijke en spannende verantwoordelijkheid. Of het nu om spoed gaat of niet: kennis, vaardigheden en houding bepalen de kwaliteit en effectiviteit van onze hulpverlening. En in sommige gevallen kan dat het verschil betekenen tussen leven of dood.
Waarom willen potentiële kandidaten zo graag uitgerekend bij de ambulancedienst in onze regio werken? Het kan komen door de afwisseling van hulpvragen uit de stedelijke omgeving en het platteland. Of door de kwaliteit van ons opleidings- en trainingsprogramma. Misschien is het de gastvrije cultuur van onze organisatie, gekenmerkt door kleinschaligheid en omkijken naar elkaar? Of onze visie op leiderschap, vanuit respect en vertrouwen. Of een mix van dat alles.
Sinds enige tijd voelen wij echter ook dat de vijver met goed opgeleide verpleegkundigen is leeggevist. Ook capabele chauffeurs met de juiste instelling zijn moeilijker te vinden. Zorgprofessionals in alle sectoren worden schaars en daar heeft uiteindelijk iedereen in Nederland last van. Aan het salaris kan het niet liggen. De inschaling van de functies geeft, met de ruime onregelmatigheidstoeslag erbij, een bovengemiddeld maandinkomen. Werken in de zorg loont, geeft voldoening, doet ertoe en is bovendien een aanlokkelijk carrièreperspectief. Maar nu moeten we nog zorgen dat de kandidaten van de toekomst dat ook weten!
Hans Janssen
