DORDRECHT – Er was veel ophef en discussie voorafgaand aan de uitvoering van het kunstproject ‘rivier, boot, stad’ van Edward Clydesdale Thomson. Uiteindelijk werd de replica van een historische tjalk in 2022, zwartgeblakerd, door de binnenstad van Dordrecht gesleept. Onderweg viel hij, volgens planning, in zes stukken uiteen. En daarna was het weer twee jaar stil. Maar nu gaat het project een nieuwe fase in. Vanaf 21 september is in het Dordrechts Museum de tentoonstelling ‘rivier, boot, stad’ te zien. (Archieffoto’s: Stolk Fotografie)

In 2019 kreeg Clydesdale Thomson opdracht van de gemeente Dordrecht om de wandelroute tussen het Dordrechts Museum en museum Hof van Nederland een kunstzinnig karakter te geven. Hij bouwde met vrijwilligers een tjalk en wilde hem als onderdeel van het kunstproject door de tuinmuur van het Dordrechts Museum heen laten slepen, door de smalle straten richting het Hof. Het kunstproject zorgde destijds voor een hevig publiek debat. In de pers, op sociale media en in de lokale politiek werden zorgen geuit en vragen gesteld , met name over het verwijderen van een deel van de tuinmuur van het Dordrechts Museum. Door de ophef en door het vergunningenproces moest het project op onderdelen aangepast worden. Voor Clydesdale Thomson was dit aanleiding om in gesprek te gaan met het publiek over hoe het plan kon worden aangepast. Helemaal in de geest van het project, waarvan publieksparticipatie een belangrijk onderdeel is. Duidelijk werd hoe sterk mensen zich identificeren met hun stad en kunst in de openbare ruimte. De sleeptocht begon uiteindelijk buiten de tuinmuur.

Terugblik en blikverbreding

In de tentoonstelling die vanaf 21 september te zien is, worden verschillende facetten van dit spraakmakende project belicht. Naast een terugblik op het bijzondere evenement biedt de tentoonstelling vooral ook een blikverbreding. Van de onderdelen van de tjalk heeft Clydesdale Thomson bronzen sculpturen gemaakt die vanaf dit najaar één voor één worden teruggeplaatst op de locaties waar ze in 2022 terechtkwamen. De beelden helpen bezoekers te navigeren door het ‘museumkwartier’ van de stad. Ze roepen een nieuw verhaal op gedeelde geschiedenis, erfgoed en saamhorigheid. Bezoekers kunnen verder zien welke stukken uit de collectie van het Dordrechts Museum de kunstenaar hebben geïnspireerd en welke methodes en materialen hij in het hele proces daarvoor heeft gebruikt. Van ontwerpschetsen en digitale impressies tot de bouw van de boot en de brokstukken als sculpturen. De voortdurende vertalingen van 2D naar 3D, van virtuele naar werkelijke wereld en van het ene materiaal of medium naar het andere worden in de tentoonstelling inzichtelijk gemaakt en gecontinueerd.

Wat kunst oproept

De bezoeker ervaart bovendien wat een kunstproject teweeg kan brengen in de publieke ruimte en het sociale leven dat zich daar afspeelt. Duidelijk wordt hoe het project aanjager was en is in het publieke debat en in de connectie van gemeenschappen met hun stad en erfgoed. Ten slotte nodigt het project bezoekers uit na te denken over vragen als: Van wie is de stad? Wie mag er iets aan veranderen? Hoe nemen we de stad mee naar de toekomst?