DORDRECHT – Teekengenootschap Pictura bestaat 250 jaar en is nog springlevend. Dit feestjaar las u wekelijks in deze krant over Picturianen van vroeger en nu en hun sporen in de stad en daarbuiten. Vandaag de slotaflevering. (Foto: Hans de Jong, Kleinholz panoramafoto)
Het was dringen geblazen op en voor het bordes van Pictura. Allemaal wilden ze op deze historische verjaarsdagsfoto van Teekengenootschap Pictura. Met enig passen en meten lukte het om het gezelschap Picturianen vast te leggen. Sommigen met een zelfgemaakt hoofddeksel, in navolging van hun verre voorgangers die steevast een hoed dragen op jubileumfoto’s.
Drempelvrees
Dat we de Picturarubriek afsluiten met deze bordesscène is niet toevallig. Op 3 januari 2024 stond bij de eerste rubriek ook een foto van het bordes, zonder een mens erop. Het lege bordes symboliseerde de drempelvrees die veel mensen ervaren als ze voor Pictura staan. Daar wilde de vereniging dit feestjaar verandering in brengen door meer naar buiten te trekken, de straat op. Daarom was er ook wekelijks aandacht voor Pictura in Dordt Centraal. Dat valt ook in de bus bij mensen die niets hebben met kunst en nooit in een museum komen.
Vlaggen
Aan het einde van het jubileumjaar is de conclusie dat Pictura hoe dan ook zichtbaarder was in de stad. Niet alleen met de door Picturakunstenaars ontworpen vlaggen op de Voorstraat – ze zijn nog steeds te koop- maar ook met activiteiten voor het publiek. Een succes waren de buitentekenworkshops voor amateurs. In het voetspoor van Abraham en Jacob van Strij, mede-oprichters van Pictura in 1774, trokken mensen met tekenpotlood en papier de Biesbosch in en zaten ze, zelfs tijdens een zomerstorm, op de rivieroevers in Zwijndrecht en Papendrecht om het gezicht op Dordrecht vast te leggen.
Ups en down
Voor wie meer wilde weten over de geschiedenis van Psictura, de oudste nog actieve kunstenaarsvereniging van Nederland, maakte conservator Sander Paarlberg in het Dordrechts Museum een fraaie tentoonstelling over de gebroeders Van Strij. In de serie Verhalen van Dordrecht verscheen een boekje van stadsarchivaris Teun de Bruijn over alle ups en downs in de historie van de vereniging. Annemarie Strijbosch en Jeanne van der Horst maakten een doorwrochte film over de jubilaris, die ook nog op Dordrecht en Rijnmond TV te zien zal zijn. En in het Picturagebouw was het een komen en gaan van tentoonstellingen en performances.
Naar buiten
Deze bordesfoto werd gemaakt bij de opening van de Salon der Leden, de tweejaarlijkse expositie waaraan alle Picturakunstenaars mogen meedoen. Dit keer lieten ze hun werk ook zien in de stad: in woonhuizen, werkplaatsen en winkels. Vele honderden bezoekers wandelden gedurende twee weekeinden langs alle adressen. Het was een enorme klus voor de Picturianen Geerten Ten Bosch en Marleen Oud om alle 91 kunstenaars aan een passend adres te koppelen. De vele positieve reacties leren dat Pictura in de toekomst naar buiten moet blijven trekken. Omgekeerd zullen mensen dan gemakkelijker over de drempel van het bordes heen stappen. Dat creëert ook meer draagvlak in de stad.
Klaar
Het feestjaar wordt afgesloten met de tentoonstelling How to End. Die gaat over de ervaring die voor veel kunstenaars -en misschien ook voor lezers- herkenbaar is. Je maakt een nieuw werk, bijvoorbeeld een schilderij. Ermee beginnen is eenvoudig. Maar onherroepelijk komt het moment om de verfkwasten neer te leggen en met het resultaat voor de dag te komen. Iedereen zal er dan iets van vinden. Dat maakt het lastig om een werk te beëindigen. Wanneer is het echt klaar? Dat geldt ook voor deze rubriek: uitgeschreven over Pictura raak je nooit. Want Picturianen zullen, ondanks de onzekere tijden voor kunst en cultuur, hun sporen blijven trekken in de stad en daarbuiten, zoals ze al 250 jaar doen.
Deze rubriek werd geschreven door Henny de Lange en werd mede mogelijk gemaakt met steun van de provincie Zuid-Holland. How to End is van 16 november tot en met 22 december te zien in Pictura. Op 17 november opent er de expositie ‘I am not your friend I am not your enemy’ van Wim van Broekhoven, waarin het draait om de verantwoordelijkheid van de mens voor de klimaatcrisis.
