DORDRECHT – De gezamenlijke aanpak van de overlast rond het Kasperspad, het Beverwijcksplein en de Colijnstraat werpt zijn vruchten af. Over 247 van de 273 overlastgevende personen komen ruim drie jaar na de oprichting van de Tasforce Overlast in 2010 geen meldingen meer binnen. Uit de ondervraging van de buurtbewoners blijkt dat zij zeer tevreden zijn. Ze klagen nu over hondenpoep in plaats van drugsoverlast. “We kunnen niet anders dan trots zijn”, zegt wethouder Leefbaarheid Rinette Reynvaan (BVD).

Het college van burgemeester en wethouders stelde in 2010 de taskforce in om de overlast door verslaafde dak- en thuislozen en andere personen aan te pakken. Bij de aanpak werd nauw samengewerkt met zorginstellingen, woningcorporaties, politie en justitie. Ook bewoners schoven aan. Zoals Dingena Epker, directe buurvrouw van het Leger des Heils aan het Kromhout. Wat haar betreft kwam de nieuwe overlastaanpak op het juiste moment. “Ik kreeg telkens afval over de schutting gegooid. Daar werd ik zo nijdig van. Op een gegeven moment was ik dat zo zat dat ik het in een vuilniszak heb gestopt en bij de balie van het Leger des Heils heb afgeleverd.” Laat dat nou net het moment geweest zijn dat de taskforce werd opgericht. Epker werd gevraagd namens de bewoners van het Kasperspad en omgeving mee te praten. Dat ging er in het begin behoorlijk heftig aan toe, zegt Raymond van Genderen, bewoner van de Sint Jorisweg die ook aanschoof. “Er zat heel veel emotie en opgekropte frustratie bij de bewoners. Mijn kinderen zijn bedreigd en uitgescholden. Ik stond op een gegeven moment elke avond buiten om die gasten aan te spreken.”

Criminele wijk

De aanpak van de taskforce kreeg aanvankelijk ook veel kritiek. Reynvaan: “We werden neergezet als een hard college. Dat tij is nu gekeerd. Handhaving is goed, maar we hebben de betrokkenen ook een sociaal aanbod gedaan. Uiteindelijk is een deel van de overlastgevers aan het werk geholpen, anderen zijn verhuisd of gaan samenwonen en een deel zit in detentie.” Daarnaast vond een aantal overlastgevers onderdak in de Domus (het hostel voor verslaafden) en bij Bouman GGZ aan de Reeweg Zuid. Ook in Crabbehof zijn de gevolgen goed te merken. André de Vries woont al 45 jaar in de wijk. Hij was vier jaar geleden de geluidsoverlast en de vervuiling in ‘zijn’ Colijnstraat meer dan zat. “We woonden gewoon in een criminele wijk. Bij het vorige college kregen we geen reactie op onze klachten. Met dit college hebben we goede gesprekken gevoerd. Daarbij ging het er ook regelmatig heftig aan toe. Maar dat ‘kleine wijffie’ heeft het wel aangepakt.” Hij doelt op wethouder Reynvaan, die ook naar haar collega’s wijst. “Alle wethouders voelen zich verbonden met dit dossier.”

Hondenpoep

De aanpak heeft er toe geleid dat bewoners zich gehoord voelen. Van Genderen: “We weten nu beter waar we moeten aankloppen bij problemen en er wordt ook echt iets mee gedaan.” Epker: “Daarnaast heeft het ook voor meer contact tussen de bewoners gezorgd. ” Allemaal positieve geluiden die ook uit het onderzoek van Onderzoekcentrum Drechtsteden naar voren komen. In de aandachtsgebieden ervaren bewoners veel minder overlast, onveiligheid en verloedering, en meer sociale samenhang. Uit de eindmeting blijkt ook dat de problemen zich niet of nauwelijks hebben verplaatst. Bewoners van de Colijnstraat noemen nu hondenpoep en rommel op straat de grootste problemen in hun buurt. In de omgeving van het Kasperspad blijven dak- en thuislozen wel een aandachtspunt, maar ook hier is de overlast flink gedaald.

Vasthouden

Aan het eind van dit jaar houdt de taskforce in de huidige vorm op. “De opgave is nu om deze resultaten vast te houden”, zegt Reynvaan. “Deze gebieden blijven de aandacht nodig hebben.” Haar collega Harry Wagemakers (BVD) is onder meer al met de zorginstellingen in gesprek over de invulling daarvan, zeker nu er grote bezuinigingen in de zorg aankomen.