DORDRECHT – Hans Janssen is directeur van de regionale ambulancedienst. Hij schrijft iedere maand voor Dordt Centraal een column over zaken die hem raken binnen en buiten de zorg.

Vakbonden en ziekenhuizen werden het vorige week eens over een nieuwe cao voor de vele werkers in de ziekenhuiszorg: maar liefst 15 procent loon komt erbij, verdeeld over twee jaar en diverse andere inflatiecorrigerende maatregelen. Voor veel collega’s, zeker in de lagere schalen, was het de afgelopen twee jaar passen en meten om rond te kunnen komen. De inflatie heeft er flink ingehakt. De nieuwe cao heeft ook consequenties voor alle ambulancemedewerkers in Nederland. Op het inkomensdeel volgt de cao ambulancezorg namelijk de cao ziekenhuizen. Een opsteker dus ook voor de mensen op de ambulance.

Wat opvalt aan het nieuwe cao-akkoord is het recht om niet meer gebeld te worden in de vrije tijd, het zogeheten recht op onbereikbaarheid. Dit heeft verstrekkende gevolgen. Het komt namelijk nogal eens voor dat collega’s plotseling ziek worden voor aanvang van hun dienst. Gevolg daarvan is dat een ambulancekoppel dan niet meer compleet is en er theoretisch een ambulance uitvalt. Vooralsnog vinden wij dat niet acceptabel en wordt er alles aan gedaan om op het laatste moment een invaller te vinden. Een collega dus die erop had gerekend vrij te zijn. Vanzelfsprekend staat daar dan weer een extra vergoeding tegenover, maar wat gaat dit recht op onbereikbaarheid in de praktijk precies betekenen? Kunnen we een invaller in zo’n situatie niet meer bellen? Vindt de burger die recht heeft op adequate en beschikbare zorg het acceptabel dat er dan minder ambulances beschikbaar zijn?

Nu zijn de roosters in de gezondheidszorg sowieso al een crime. De 24-uurs paraatheid legt nu eenmaal een groot beslag op de beschikbaarheid van alle zorgmedewerkers. De bonden zeggen dat de eisen van de werkgever vaak hoog zijn en dat dit begrensd moet worden. Ik zie dat anders. Dit zijn niet de eisen van de werkgevers, maar de eisen die wij als samenleving aan onze zorgmedewerkers stellen. Zorg moet altijd beschikbaar zijn, 24/7 en van hoge kwaliteit. Dat is in politiek beleid vertaald naar eisen en voorwaarden waarop wordt toegezien door de Inspectie, de zorgverzekeraars, het ministerie van Volksgezondheid en de Nederlandse Zorgautoriteit. De werkgevers eisen niet, dat doet de samenleving. Wij met z’n allen.

Hans Janssen