Als iemand je beleefd iets vraagt, dan geef je netjes antwoord. Althans, zo ben ik opgevoed. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het overkomt mij nogal eens dat mijn vraag niet, of niet bevredigend beantwoord wordt. Dat gebeurt overigens vaak door mensen waarvan ik toch de indruk heb dat ze óók goed zijn opgevoed, maar een functie bekleden waarin zij (eerlijk) antwoord geven om bepaalde reden(en) liever niet doen. En soms krijg je een antwoord waar je helemaal niets mee kunt. Nou ja, een nieuwe vraag stellen dus. Herkent u dat?
Om maar meteen to the point te komen; een bewoonster van de Transvaalbuurt ontdekte een paar weken geleden dat zij voor een parkeervergunning het dubbele betaalt van een overbuur in de Indische Buurt. Tsja, de ene buurt is de andere buurt niet. Had je maar niet aan de andere kant van de Krommedijk moeten wonen! Toch? En waarom ga je niet wonen aan de andere kant van de spoorlijn, daar heb je geen vergunning nodig en kun je gratis parkeren! Ik ben trouwens benieuwd hoe lang nog. Maar goed, verschil moet er wezen. Alhoewel…
Een parkeerplek is een parkeerplek en als een Dordtenaar er voor moet betalen om in z’n eigen buurtje te parkeren zou de prijs daarvoor toch overal hetzelfde moeten zijn? Een blik op de website van de gemeente leert me dat dat in alle sectoren zo is. Op één na dus, want in de Indische Buurt betalen ze dus 5 euro per maand en in andere delen van de stad een tientje. Hoe zit dat? Dat vroeg dus die bewoonster aan de gemeente. Het antwoord: “dat is gewoon zo besloten”. Met welke argumentatie dan, wilde ze daarna weten. Ondanks twee nieuwe e-mails kwam er geen enkele reactie meer uit het Stadskantoor.
Als journalist of columnist kan ik natuurlijk die vraag ook aan de gemeente stellen en zal er ongetwijfeld een – al of niet zinnig – antwoord op krijgen. Maar waarom krijgt een inwoonster van deze stad, die herhaaldelijk netjes een vraag stelt geen antwoord? Ik vrees dat de argumentatie niet zo sterk is, moeilijk valt uit te leggen waarom een plek hier vijf euro kost en aan de overkant tien. Dan moet er even iets aangepast worden wellicht. Maar zelfs voor ambtenaren geldt; geef gewoon antwoord als iemand je beleefd een vraag stelt. “Ik kan het niet uitleggen” is ook een antwoord.
Thijs
