DORDRECHT – Als Wouter Kolff (47) op zaterdag 31 augustus voorop loopt in de Dordtse Pride Walk is dat zijn allerlaatste activiteit als burgemeester van Dordrecht. Na zeven jaar Dordrecht verhuist hij begin september met zijn gezin naar Den Haag, waar hij aan de slag gaat als Commissaris van de Koning van Zuid-Holland. Ter afscheid gingen we nog één keer met hem in gesprek in zijn werkkamer op het Stadskantoor. (Foto’s: Stolk Fotografie)

U zult druk bezig zijn met het afronden en overdragen van taken?

“Ja, alles loopt een beetje door elkaar. We zijn bezig met de verhuizing. Ons huis in Dordrecht is verkocht, op 3 september verhuizen we naar ons nieuwe huis in Den Haag. Ik ben hier zaken aan het afronden en heb regelmatig overleg met mijn tijdelijke opvolger Peter van der Velden. Het voordeel is dat hij hier al eerder heeft waargenomen en de Dordtse situatie dus kent. Daarnaast heb ik ter voorbereiding al veel gesprekken in de provincie. En ondertussen ben ik hier nog gewoon burgemeester en wordt er iedere dag iets van me verwacht.”

Kon die verhuizing niet even wachten nog?

“Ik vind dat je je opvolger letterlijk niet voor de voeten moet gaan lopen. Zeker in een niet zo grote stad als Dordrecht moet je dan fysiek weg zijn. Anders gaan mensen je toch aanspreken over zaken waar je niet meer over gaat. Bovendien is het voor ons ook praktischer. Mijn vrouw werkt al in Den Haag (Mariëlle Kolff werkt op het Ministerie van Justitie, red.), dus we kunnen veel onnodige reistijd besparen. De kinderen zijn ook al in Den Haag aangemeld op school en het kinderdagverblijf.”

Waarom nu deze stap? U was net aan uw tweede termijn begonnen.

“Je wordt benoemd voor zes jaar. Dit was een soort contractverlenging. Ik had niet echt een reden om weg te gaan. Als deze kans vier jaar later voorbij was gekomen, was dat ook prima geweest. Maar hij kwam nu en dit is één van de weinige functies waarvoor ik de stap nu wil zetten. Daarbij is het na zeven jaar voor je ontwikkeling ook wel goed om een volgende stap te zetten. Ik ben nog nooit zo lang ergens gebleven.”

En voor het burgemeesterschap van Rotterdam?

“Daar hebben ze een hele goede kandidaat voor gevonden. Meer zeg ik er niet over.”

Wat spreekt u aan in uw nieuwe baan?

“Er zijn best veel overeenkomsten met mijn huidige baan. Het abstractieniveau is anders tussen een gemeente met 118.000 inwoners en een provincie met 5 miljoen inwoners. De taken van de burgemeester op het gebied van veiligheid heb je niet meer. Dat bij nacht en ontij paraat staan tijdens rampen en crises zal ik na twaalf jaar ook niet zo missen. En er komen mooie dingen voor in de plaats. Bijvoorbeeld het contact met alle ambassadeurs die resideren in Den Haag. En de taak van Rijksheer; als CvdK ben je de verbindende factor tussen het Rijk en vijftig gemeentes. Verder ben je gastheer tijdens alle bezoeken van leden van het Koninklijk Huis. Individueel en in groepsverband heb je ook regelmatig overleg met de Koning. Verder ga je bijvoorbeeld over de predicaten Koninklijk en over de benoeming van burgemeesters. Ja, binnenkort mag ik ook Peter van der Velden benoemen in Dordrecht en in het najaar kom ik de profielschets ophalen voor zijn kroonbenoemde opvolger. Ik zal overigens ook zeker mijn twaalf jaar ervaring als burgemeester inzetten om burgemeesters in Zuid-Holland met raad en daad bij te staan.”

Het burgemeesterschap lijkt minder populair. Ze krijgen ook nogal wat voor hun kiezen…

“Er komen inderdaad minder brieven binnen op vacatures, maar dat kan ook te maken hebben met de krapte op de arbeidsmarkt. Zolang er goede kandidaten worden gevonden voor burgemeestersposten, wat het geval is, hoeven we ons nog geen zorgen te maken. Het verband met de toename van het aantal bedreigingen is nog niet aangetoond. Wel is dat een zorgwekkende ontwikkeling, waarmee de democratie geweld wordt aangedaan. Ook ik heb het meegemaakt. Met name online, waar ik regelmatig in gesprek ging met mensen. Ik vind dat bij een openbaar ambt hoort dat je open staat voor feedback. Maar je krijgt dan ook regelmatig dingen over je heen die niet normaal zijn. Ook in de fysieke wereld heb ik de nodige bedreigingen gehad. Zeker in coronatijd nam dat toe. Ik ben me nooit anders gaan gedragen. Dat zou ook wat zijn, dan geef je er aan toe. Ik heb ook nooit gehad dat ik niet meer over straat durfde. Wel heb ik een paar keer aangifte gedaan, omdat het echt te ver ging en een aantal keer heb ik beveiliging gehad. Absurd natuurlijk en in mijn nieuwe functie zal ik daarom altijd pal staan voor de burgemeesters in de provincie.”

Heeft u ook vrienden gemaakt in Dordrecht?

“Zeker. Ik heb een aantal waardevolle contacten opgebouwd. Door mijn werk en daarbuiten.”

Heeft u de afgelopen zeven jaar een ander beeld van Dordrecht gekregen?

“Natuurlijk had ik me van tevoren een beetje verdiept in de stad, maar ik had nog geen rijk gevuld beeld. Door op de fiets de wijken in de gaan heb ik de stad in sneltreinvaart beter leren kennen. Het is een stad met meerdere gezichten. Met een prachtige binnenstad en veel mooie wijken. Maar ook buurten waar mensen moeten sappelen. We hebben gelukkig wel stapjes in de goede richting kunnen zetten. En dankzij de steun vanuit het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid wordt er de komende twintig jaar structureel extra geïnvesteerd in Dordt-West. Op het gebied van woningbouw zijn we van de beheerstand in de ontwikkelstand gekomen. Het gaat nog niet hard genoeg, maar je ziet wel overal de kranen draaien. Je zult de vergrijzing moeten faciliteren én moeten bouwen voor de toekomst. Taaie materie, zeker ook omdat er in Dordrecht voor is gekozen om niet te bouwen in de polders.”

Wat is u het meest bijgebleven van uw Dordtse tijd?

“Dat zijn allereerst de menselijke drama’s waar je als burgemeester mee te maken krijgt. De schietpartij op de zorgboerderij in Alblasserdam waarbij Ann-Sophie Pors om het leven kwam in 2022. Het familiedrama aan de Heimerstein in 2019. Als ik positieve mijlpalen moet noemen, zijn dat bijvoorbeeld de landelijke evenementen als Scrooge Live, The Passion en recent de Tour-start die we naar de stad konden halen. Maar ook onze eigen evenementen als Big Rivers en de viering van 8oo jaar stad.”

Wilt u tot slot nog iets delen met onze lezers?

“Dat ga ik doen tijdens de openbare afscheidsbijeenkomst op 29 augustus in het Stadhuis. Het afscheid zal toch wel de nodige emoties oproepen. Dit is ook de stad waar we onze drie kinderen hebben gekregen (Beaudine (2019), Xander (2021) en Diederik (2024), red.). Ik gun de Dordtenaren het allerbeste en dat ze trots zijn op hun mooie stad. En dat ook uitspreken. Zij zijn de beste ambassadeurs van Dordrecht.”

Afscheid

Wouter Kolff neemt op donderdag 29 augustus in het Stadhuis afscheid van Dordrecht en haar inwoners. De receptie is van 20.45 tot 22.30 uur. Wie erbij wil zijn kan zich aanmelden door een mail naar aanmelden@dordrecht.nl te sturen. Bezoek is welkom via de entree aan de Voorstraat 367.

 

Burgemeesterschap van Dordrecht in vier beelden: (vanaf boven naar beneden) met Prinses Beatrix bij de opening van de Prins Clausbrug (2021), de pers te woord staand na het familiedrama aan de Heimerstein (2019), Big Rivers openend op de piano (2018) en met de cast van The Passion (2019).