Als u het nieuws zelfs maar een béétje volgt, herkent u vast een patroon zodra de overheid een bouwplannetje lanceert. Omwonenden of mensen die een bepaald belang menen te behartigen roepen meteen uit dat dáár niet gebouwd moet worden. Het fenomeen werd lang geleden al ‘nimby’ genoemd, niet in mijn achtertuin dus. Zoals u weet pleit ik op deze plek al jaren voor de bouw van veel meer écht betaalbare woningen en aanschouw tandenknarsend dat vrijwel nergens de noodzakelijke aantallen gehaald worden. Ik was dan ook blij verrast met het plan om in Dordt honderden flex-woningen te realiseren.

 

Ik vind het wel erg gek dat die ‘tijdelijke’ woningen er nooit konden komen voor de naar huisvesting snakkende jongeren in deze stad, maar dat het plots wel mogelijk is omdat Oekraïense vluchtelingen verplaatst moeten worden uit het onder de sloophamer vallende pand Crownpoint. Is de urgentie groter? Dat lijkt mij niet. En gezien de sfeer in ons land, waar ‘eigen volk eerst’ toch steeds nadrukkelijker klinkt, zou je bijna denken dat er bewust weinig gebouwd werd voor starters en ‘armen’. Een krappe woningmarkt garandeert blijvend hoge prijzen voor de vastgoedmaffia. Maar vergeeft u mij deze complottheorie.

 

Feit is dat al die flex-woningen, zodra de oorlog in Oekraïne (hopelijk snel) is afgelopen, beschikbaar komen voor juist die groepen mensen, die al jaren vergeefs huisvesting zoeken. Tel je zegeningen, denk ik dan maar. Maar toch knaagt die complottheorie aan mijn hersens. Waarom niet veel eerder en veel meer flex-woningen? OK, de klok kan niet meer terug, dus moet de vraag zijn; waarom niet veel meer plannetjes voor de komende jaren? En omdat de huisvesting hier al zo lang regionaal bekeken wordt kunnen gemeenten rondom Dordrecht hier ook veel in betekenen.

 

Het enige – niet door complottheorieën vergiftigde – antwoord is volgens mij onmacht. Bestuurders zien, net als u en ik, dat vrijwel elk bouwplannetje tot verzet leidt. Tsja, in welke achtertuin dan wel? Nergens dan maar? Zo blijft de woningnood in stand. Ook niet de bedoeling. Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken, dus soms moeten plannetjes doorgedrukt worden. Ook met transitie – het veranderen van bijvoorbeeld een kantoor of schoolgebouw in appartementencomplex – is in Dordt meer mogelijk. Ik blijf me verbazen dat de woningnood nog immer zo slapjes wordt aangepakt.

 

Thijs