DORDRECHT – Jaren droomde hij van een reis naar de voor moslims heilige stad Mekka. Van zijn vrouw Coby Louazna-IJzermans mocht hij niet gaan, want zij was bang dat hij zo’n reis niet zo overleven. Redouane Louazna is namelijk door kinderverlamming fysiek gehandicapt. Coby: “Ieder jaar sterven er mensen tijdens hun hadj naar Mekka, doordat ze doodgedrukt worden of door de hitte. Twee jaar geleden zag ik ineens op social media dat er een stichting is opgericht die mensen met een handicap begeleidt op hun reis naar Mekka.” Zonder dat Redouane het wist gaf ze hem op. De eerste keer zonder resultaat, maar de tweede keer werd haar actie na vier maanden wachten beloond. (Foto’s: Privé)

“Oh, wat kostte het moeite mijn mond te houden, toen ik in augustus het mailtje kreeg dat hij geselecteerd was. Rad vroeg ‘met wie zit je te appen?’. Ik dacht; ik vertel het pas als het echt officieel is. De organisatie wilde namelijk eerst nog meer gegevens hebben. Het duurde daarna nog ruim een maand, maar in september kwamen ze zijn reisticket persoonlijk bij ons thuis overhandigen.” Redouane: “Ik wist niet wat me overkwam. Ik was blij, moest huilen en lachen. Ik kon het gewoon niet geloven. Alle emoties kwamen tegelijk. Ik ben geboren in Casablanca in een gezin met vier zussen en zes broers. Mijn vader maakte de jongens iedere ochtend om zes uur wakker om de Koran te lezen en te bidden. Hij zei: ‘Jullie rennen de hele dag, maar je mag Allah niet vergeten’. Toen ik vijftien was, verhuisden we naar Nederland. Mijn vader had dat plan al heel lang. Dat was vooral omdat hij hoopte dat de medici in Nederland mij zouden kunnen opereren en dat ik dan weer zou kunnen lopen. We kwamen naar Dordrecht en ik weet nog dat het donker was toen we het huis in gingen waar we zouden gaan wonen. ’s Nachts rond een uur of vier was er een hels kabaal. We stonden allemaal naast ons bed. Wat bleek; we hadden een huis aan de rivier onder de spoorbrug naar Zwijndrecht.”

Eén God

“In Nederland ben ik geopereerd. Ik kan nu een beetje lopen, maar het heeft lang geduurd voor het zover was. Natuurlijk ben ik als puber best wel eens stout geweest. Ik heb alcohol gedronken en geblowd. Ik heb mezelf tekortgedaan door te weinig te bidden. Toch heb ik nooit getwijfeld aan Allah en het geloof en droomde er altijd van om naar Mekka te gaan. Dat zou iedere moslim eenmaal in zijn of haar leven moeten doen. Ik ben blij dat ik als moslim geboren ben. Ik ben trots op mijn geloof, maar ik zal nooit een ander geloof beledigen. Ik heb respect voor alle geloven. Zeker in de huidige tijd vind ik dat heel belangrijk. Ik ben nieuwsgierig en wil graag weten hoe andere mensen geloven. Ik praat graag over het geloof en wat het voor je betekent. Wat mij betreft is mijn God jouw God. Zo ben ik door mijn ouders opgevoed.”

Zevenmaal rond

“Geen van mijn broers en zussen is naar Mekka geweest. In de Al-Fath moskee in Wielwijk zijn wel veel mensen naar Mekka geweest. Er zijn mensen die ieder jaar weer gaan. Daarvoor moet je wel voldoende geld hebben, want de reis en het verblijf zijn duur. Mijn reis kostte alles bij elkaar zo’n 3.000 euro. Dat is voor mij allemaal betaald door de organisatie. We zijn met veertig mensen met een beperking gegaan en evenzoveel begeleiders, twee dokters en verpleegkundigen. Iedere gast had de hele week een eigen begeleider. Ik ben uiteindelijk met twee begeleiders de Ka’aba in de al-Masjid al-Haram moskee ingegaan om de Ka’aba, waarin de zwarte steen ligt, aan te raken. De zaal waarin de Ka’aba staat, is een immens grote binnenplaats waar duizenden mensen zevenmaal om de Ka’aba lopen. Elke ronde kom je dichter bij de bijzondere steen, die vermoedelijk een grote oude meteoriet is.”

Ander lichaam

“Je mag niet met een rolstoel rond de Ka’aba. Met een rolstoel kun je alleen op de bovenste verdieping van de moskee kijken; de Ka’aba aanraken is onmogelijk. Ik besloot dus op krukken aan de omgang te beginnen. Ik was er rond middernacht en de temperatuur was zo’n veertig graden Celsius. Vanaf het eerste moment dat ik aan de omgang begon, voelde mijn lichaam anders. Er heerst zo’n energie in deze ruimte. Het leek wel alsof ik mijn hele leven had liggen slapen en opeens wakker was geworden. Je kunt in de moskee heilig bronwater drinken, dat heerlijk fris en koel is. Ik heb het gered dankzij de twee begeleiders, die zorgden dat ik niet in de verdrukking kwam. Er zijn maar een paar mensen op onze reis die de Ka’aba hebben kunnen bereiken. Het maakt mij zo blij dat ik dit heb kunnen doen. Ik heb een kracht gekregen, dat is onvoorstelbaar. Ik zou het iedereen aanraden om de reis naar Mekka te maken of je nu moslim bent of christen.”

Dankzij het initiatief Onbeperkt Umrah kon Redouane met een eigen begeleider de reis naar Mekka maken, waar hij niet alleen de Ka’aba bezocht maar ook de moskeeën van profeet Mohammed in Medina.