DORDRECHT – Het jaar 2020 zullen we niet snel vergeten. We belandden in een situatie waarin we nooit eerder waren terechtgekomen. We moesten onze weg opnieuw vinden. Er was veel onzekerheid, er waren zorgen, er was afstand. Er waren ook lichtpuntjes. Hoe heeft iedereen dit beleefd? De verpleegkundige, de docent, de ondernemer, de restauranthouder, de (sport)bestuurder? We peilden het in drie vragen.
Recard Ariza, Assistent wonen met zorg bij het Parkhuis
Hoe kijkt u terug op dit memorabele jaar?
“Toen in april corona uitbrak in Het Parkhuis was het een hele hectische tijd. Elke zieke bewoner had weer andere klachten. Dat was triest om mee te maken. Je wilde meer zorg geven dan mogelijk was door de drukte. Sommige bewoners waren heel erg ziek. Ik geef altijd het beste, maar soms was het onder die omstandigheden lastig om te weten wat het beste was.”
Wat zal u het meest bijblijven?
“Vooral dat familie tijdens de eerste coronagolf op afstand was en niet bij hun dierbaren kon zijn. En door de scheiding van bewoners met en zonder corona werkte ik soms op een voor mij onbekende afdeling. Ik kende dan de bewoners niet en vaak ook niet alle collega’s. Het was een onzekere periode. Ook de herinnering aan de bewoners die we hebben verloren aan corona blijven mij bij.”
Welk positieve idee neemt u mee naar 2021?
“Ik ben gelukkig eigenlijk altijd positief, gewoon jezelf blijven is mijn motto. Ik probeer altijd, onder alle omstandigheden, de beste zorg te geven aan de bewoners en dat blijf ik ook in 2021 doen.”
