Tussen zeggen en doen zit soms een gapend gat en in de politiek is dat helemaal een wetmatigheid. Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven, luidt een mooi Vlaams gezegde dat in verkiezingstijd vaak opduikt, omdat juist die ervaren wordt als de tijd van loze beloften. Maar voor ik te ver afdwaal; ik wil het even met u hebben over de door politici met de mond zo vaak beleden openheid en transparantie. Om precies te zijn in het dossier Chemours. U weet wel, die fabriek die – zoals zoveel andere chemische bedrijven – nare stoffen uitstoot.
Vandaag buigt het provinciebestuur zich over het advies van een eigen commissie om de tent nu maar acuut te sluiten. Actievoerders zullen blij zijn, al vrees ik dat er niets van terecht komt. Juridisch onhaalbaar. Waar waren al die politici trouwens al die jaren dat er ‘gewoon’ vergunningen verstrekt werden om van alles te lozen? Tot aan gifgas toe. Het komt er nu alleen nog aan tekort dat de leiding van het bedrijf van de schandpaal naar de brandstapel gestuurd wordt. Wie biedt meer? Het is een tikkeltje aandoenlijk. Maar nogmaals, laat ik niet te ver afdwalen.
Provincie en Tweede Kamer kozen voor openbare hoorzittingen over de kwestie, maar toen het bedrijf een schikkingsvoorstel deed om z’n zonden af te kopen, besloot het college van B&W van Dordrecht om er héél stiekem over te gaan vergaderen. Openheid en transparantie zou juist in zo’n gevoelig dossier zwaar moeten wegen, maar ons dagelijks stadsbestuur besloot anders. En de gemeenteraad bekrachtigde gedwee de geheimhouding. Dit alles hadden u en ik niet geweten als een overmoedig commissielid de notulen niet gelekt had naar de pers.
De jongeman is al als held betiteld, maar zou een zware straf kunnen krijgen. Van mij hoeft dat niet, want hij heeft geen schade toegebracht aan u of mij. Ik snap er geen bal van dat dat schikkingsvoorstel überhaupt besproken werd, laat staan in het geheim. Het argument dat de zaak onder de rechter is, is zelfs een extra reden om er niet over te vergaderen, of juist in alle openheid héél transparant te zeggen; het bedrijf wil schikken, maar wij wachten even op de rechter. Het schimmenspel dat nu is opgevoerd brokkelt de geloofwaardigheid van de politiek alleen maar verder af.
