DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week geeft hij het college een paar tips voor het nieuwe seizoen: stimuleer het wij-gevoel!
De gemeenteraad, het college en de griffie van Dordrecht vieren het einde van hun zomerreces traditiegetrouw met een barbecue: even informeel gezellig bijpraten en voorbereiden voor het nieuwe politieke seizoen. Wethouder Sleeking maakt zich op voor het feestje van de stad. Achthonderd jaar stadsrechten gaan we met zijn allen vieren volgend jaar. De schapenkoppen vieren een Schapenkoppen feestje; althans dat is de bedoeling.
What’s in a name, je moet toch een feestelijke draai aan het feestje geven. Trots rijdt Piet Sleeking rond in een soort van tuktuk. Hij werd onlangs gesignaleerd op het Eemsteynplein om de wijk op te roepen mee te doen aan het feestje en mee te denken hoe zij het feestje in de wijk willen hebben. Het is de bedoeling dat met deze missie alle collegeleden om toerbeurt in het karretje door de wijken gaan tuffen om er een één groot stadsfeest van te gaan maken. Tenslotte hebben wij de naam als evenementenstad hoog te houden nietwaar? En is het goed voor het wij-gevoel van de stad.
Afscheidsfeestje?
Alhoewel de Dordtenaar, criticus en historicus Henk ’t Jong zijn kanttekening plaats over de juiste interpretatie van achthonderd jaar stadsrechten. Een kniesoor die daar op let, zal het feestcomité denken. Een feestje is er om gevierd te worden en voor Sleeking is het min of meer zijn afscheidsfeestje. Althans volgens eigen zeggen, zou hij maar twee jaar van zijn wethouderschap uitzitten. Dus moet Beter voor Dordt rondkijken op de wethouders-transfermarkt en op zoek naar een nieuwe kandidaat.
Wij-zij bij straatvegen
Dat het wij-gevoel van een stad belangrijk is, daar sluit ik mij bij aan. Festivals en evenementen dragen daar zeker toe bij. Stilstaan bij de historische betekenis van de stad en haar ontstaan is zeker zinvol. Merkwaardig is de constatering van Gewoon Dordt dat de ene wijk beter wordt schoongehouden dan de ander wijk. Hoe duurder de woningen in de wijk, hoe beter de gemeente het schoon houdt. Hoezo wij-gevoel? Het woningbouwbeleid van het college is er vooral opgericht om te bouwen in het duurdere segment van de markt. De toekomstige bewoners kunnen gerust zijn dat hun straten regelmatig gestofzuigd zullen gaan worden. Het doet mij een beetje denken aan de Franse wijze van schoonhouden: veeg het maar onder het tapijt dan ziet het ogenschijnlijk goed uit.
Groeiende stad
Maar wij vieren feest in 2020, de oudste stad van Holland viert feest! De huidige leidende Hollandse steden, Rotterdam en Amsterdam, deden er toen nog niet toe, waren nog niet verwekt, zeg het maar. Hoe groot is het contrast tussen toen en nu. Veel moet de huidige lokale politiek zich laten welgevallen: woningbouw beperkingen door het spoor, fijnstof en geluidsoverlast van de snelwegen. Wij kunnen niet verwachten dat onze volksvertegenwoordigers dit allemaal naar hun hand kunnen zetten. Maar wel dat zij er in dit nieuwe politieke seizoen kritisch naar zullen kijken en zijn de getrokken lijnen van het college bewaakt. Wij vieren feest met het college in de tuktuk, die haar rondjes door de Dordtse wijken rijdt. Laten de wethouders direct een bezem meenemen. Ben trouwens benieuwd hoe onze burgervader zich de tuktuk in frommelt.
