DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week over het nu van het nieuw leven inblazen van het Stadsberaad. De hoogopgelopen discussie rond de museummuur is daar een mooi voorbeeld van.

Terwijl de politiek officieel op zomerreces is en deels uitgewaaierd is met de nodige coronastempels en -certificaten op zak is het einde van het reces alweer in zicht. Muisstil was het de afgelopen periode echter niet.

Komkommertijd

Er passeerden nogal wat stelligheden over het wel of geen kennis hebben gehad van de doorbraak van de museumtuinmuur, wat leidde tot een eensgezindheid bij de politieke partijen in de gemeenteraad. Wel of niet gevoed of beïnvloed door een tsunami aan berichtgeving in de (social) media. Een oud-journalist noemde het typerend voor de bekende komkommertijd in de zomerperiode. Dan worden zaken uitvergroot en krijgen ze meer aandacht. In dit geval de tijdelijke afbraak van de monumentale tuinmuur van het museum.

Eerder afgebroken

Het is overigens niet voor het eerst dat er sprake is van een tijdelijke afbraak. In 2010 werd het museum weer heropend na een grondige verbouwing en uitbreiding. Om dit mogelijk te maken moest toen ook een deel van de monumentale tuinmuur en het hekwerk tijdelijk afgebroken worden om de werkzaamheden in het museum ruimte te bieden. En later werd het weer op zijn plaats teruggezet. Over eventuele bezwaren en bezorgdheid vanuit de politiek of bevolking van toen heb ik in de media-archieven niets teruggevonden. Blijkbaar werd de tijdelijke afbraak elf jaar geleden niet zo beleefd. En werd de aangebouwde serre, waarvoor een buitenmuur moest wijken, als een aanwinst gezien. Menig Dordtenaar en politicus heeft sindsdien hier het glas geheven of genoten van een kopje koffie. Zonder wanklank.

Loopgraven

Haar maagdelijkheid en ongerepte staat verloor de tuinmuur al in de loop der tijd. Wat ook niet anders kan wanneer je al sinds 1904 in functie bent. Lopend langs de muur neem je een krasse 116-jarige waar. Met hier en daar een teken des tijds. Stenen die vervangen werden om haar uitstraling en functie in stand te houden. Voorzien van een sierlijk hekwerk met de nodige krullen en spijlen met gebogen punten. Een tuinmuur met een verhaal. Eens had het gebouw de functie van Krankzinnigengesticht, later was er het Zuid-Afrikaans Museum ondergebracht. Nederland was pro-Zuid-Afrikaanse Boeren in hun strijd tegen de Engelsen in de Boerenoorlog, eind negentiende eeuw. Wederom veranderde de functie van het complex. Nu om het huidige Dordrechts Museum te huisvesten, tot op de dag van vandaag. De tuinmuur maakte de diverse veranderingen mee, maar was nooit het middelpunt van een discussie. Nu, in een tijd waar meningen en standpunten ons via de sociale media om de oren vliegen, wel. Met de kans dat partijen zich verschansen in loopgraven. Dit kan niet verbazen, een mening is snel gegeven. Een inhoudelijke discussie aangaan vergt meer verdieping en zorgvuldigheid.

Stadsberaad

De oproep van oud-journalist Hans Berrevoets om het Stadsberaad, dat hij ooit samen met wijlen Jens van der Vorm (gemeenteraadslid van Beter Voor Dordt) had opgezet, nieuw leven in te blazen kan ruimte bieden om een brug te slaan tussen stadsbestuur en inwoners. De huidige commotie rondom de tuinmuur had in een eerdere fase besproken kunnen worden. En tot een betere landing gebracht kunnen worden. Partijen die op basis van inhoud met elkaar in gesprek zijn in plaats tegenover elkaar staan. Het gepapegaai van meningen die tot een volkswoede leiden brengt zelden iets goeds. Daar weten we in de geschiedenis alles van. Een zichtbaar voorbeeld hiervan kunnen wij dagelijks aanschouwen wanneer wij naar de beelden van Johan en Cornelis De Witt kijken. Zij werden het slachtoffer van een opgehitste menigte. Het was een door de politiek ingegeven moord op 20 augustus 1672 in Den Haag. De vrijdagavond herdenkt Dordrecht de broers bij de Visbrug.

Deze week in Studio De Witt

Geen hoofdgast in de eerste twee uur van het radioprogramma Studio De Witt deze week. In plaats daarvan onder meer een uitgebreide terugblik in audiofragmenten op de herdenking van de gebroeders De Witt, die vanavond van 19.00 tot 20.00 uur plaatsvindt bij het standbeeld op de Visbrug. Maria Ros is de Dichter van Dienst die het tweede uur afsluit. In dat tweede uur ook aandacht voor de actualiteiten uit Dordrecht en de Drechtsteden. Aan de Politieke Stamtafel in uur drie meer politieke achtergronden. En een nieuwe Brief aan Johan. Diana Gerritsma richt zich hierin wekelijks tot Johan de Witt over een actueel thema.

Studio De Witt is iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur te beluisteren op Drechtstad FM en Papendrecht FM.