DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week zag grote problemen opdoemen in de Drechtstedelijke samenwerking. 

Een ‘drecht’ is een doorwaadbare plaats in de rivier. Men kan er oversteken, afhankelijk van het getij. Het kenmerkt al eeuwen de rivieren rondom het Eiland van Dordrecht. De Sint Elisabethsvloed in 1421 veranderde het landschap. Dordrecht kwam geïsoleerd te liggen, werd een eiland. Er gingen dorpen en buurtschappen kopje onder en een groot aantal ervan verdween voorgoed. Alles en iedereen was op zichzelf aangewezen. Een situatie van overleven. Het spreekwoordelijk gezegde ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’ was hierop van toepassing. Niemand hielp elkaar, de omstandigheden en voorzieningen waren er in 1421 ook nog niet naar. Niet qua infrastructuur en ook niet in de vorm van samenwerkingsverbanden. Hoe anders is het in 2019 in het Drechtstedelijk samenwerkingsverband. Of toch niet?

Calimero

Tot nog geen twee jaar geleden werd het landelijk en zelfs tot in Vlaanderen gezien als voorbeeld van hoe er binnen een regio kan worden samengewerkt. De Dordtse oud-burgemeesters Bandell en Brok waren de bevlogen en verbindende voorzitters van het Drechtstedelijk samenwerkingsverband. Uiteraard schuurde het hier en daar altijd wel een beetje binnen het niet democratisch gekozen orgaan. En was er altijd wel een zekere mate van verongelijktheid wanneer het ging om de verdeling van de kosten en baten. Wie draait er op voor bezuinigingen of hoe gaat het met de lastentoeslagen? Ten opzichte van de stad Dordrecht was en is er altijd wel een verongelijkt Calimero-geluid te horen bij de kleinere gemeenten in de Drechtraad. Maar goed, het samenwerkingsverband hield stand. Het ontwikkelde zich, de voordelen wogen op tegen de nadelen. De doorwaadbare plekken in de scheidende rivieren werden nog steeds gevonden.

(Foto: Ben Corino)

Vertrouwensbreuk

Maar de laatste tijd werd het pad steeds stroever. De onderlinge solidariteit, waar de samenwerking op gebaseerd is om het regiobelang te waarborgen, liep dinsdag in de Drechtraadbijeenkomst een zeer forse deuk op. Een vertrouwensbreuk veroorzaakt door het bestuur van de Drechtraad. Eigenmachtig gaven zij invulling aan een bezuinigingstaakstelling. Kwamen met een voorstel dat diep ingrijpt in de sociale voorzieningen. Zoals het schrappen van werkplekken voor mensen die om wat voor reden dan ook buiten de reguliere arbeidsmarkt vallen (de participatieplaatsen), kostenverhogende maatregelen voor bijvoorbeeld vervoersvoorziening Drechthopper of verhoging van de eigen bijdrage voor de dagbestedingsvoorzieningen. Met andere woorden: mensen worden geraakt in hun toch al niet goed gevulde portemonnee. De Drechtraad verkondigde niet gelukkig te zijn met het bestuursvoorstel. Een understatement.

Kopje onder

Voorzitter Kolff distantieerde zich openlijk van de door de bestuurders gevolgde werkwijze die tot dit voorstel had geleid. Beschamend noemde hij het functioneren en de onderlinge samenwerking van de bestuurders. Maatschappelijke organisaties en vrijwilligersverbanden, zoals Wijk voor Wijk en Platform tegen Armoede Drechtsteden, wezen op de rampzalige maatschappelijke gevolgen die het voorstel teweeg zal gaan brengen bij kwetsbare groepen. En de Drechtraad? Unaniem leek men het niet eens te zijn met het voorstel. Het werd daarop door het bestuur teruggenomen. Maar, zo stelde een meerderheid van de Drechtraad, de bezuiniging moet wel worden gehaald in een nieuw voorstel. Diezelfde beschamende hypocriete houding treft men ook aan bij de Drechtstedenbestuurders die het voorstel deden, maar er daarna publiekelijk kritiek op hadden. Het onderling wantrouwen, zowel binnen het Drechtstedenbestuur als binnen de Drechtraad, neemt zorgelijke vormen aan. En de vraag lijkt gerechtvaardigd of de basis om met elkaar samen verder te gaan niet is weggespoeld. Misschien moeten we net als in 1421 maar terugvallen op ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’. En dan maar zien wie er kopje onder gaat.

 

Deze week in Studio De Witt

Zaterdag 5 oktober ontvangt Ben Corino de Dordtse Inge Mous als hoofdgast in zijn radioprogramma Studio De Witt. Zij was in de vorige gemeenteraadsperiode raadslid voor het CDA. Na de verkiezingen bleef zij als voorzitter van het CDA Dordrecht zijdelings betrokken bij het politiek gebeuren. Naast de politiek is de uit Goes afkomstige Inge actief als lifestylecoach, mediator en investeerder. Ze is ambitieus, enthousiast, maar ook sociaal betrokken en gelovig. In deze uitzending gaat Corino met haar het gesprek aan over haar brede interesses en ambities.

In het Tweede uur is er aandacht voor de actualiteit van deze week uit Dordrecht en de Drechtsteden. Dichter van Dienst is Josse Kok.

In het derde uur de Politieke Stamtafel, waar onder meer teruggekeken op het gekrakeel in de Drechtraad.

 

Studio De Witt is iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur te beluisteren op Drechtstad FM.