DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks voor Dordt Centraal verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week over mannenbolwerken en miljoenenbezuinigingen.

Waar op het sportieve vlak vrouwen hun opmars maken, verloopt deze cultuurverandering op andere terreinen slechts mondjesmaat. Eerder was er al kritiek op de samenstelling van het Dordtse college met alleen maar mannen, behoudens ‘invalster’ Rinette Reynvaan. Dinsdagavond herhaalde dit beeld zich in de Drechtraad, waar voorzitter Wouter Kolff het nieuwe Drechtstedenbestuur presenteerde. Eén vrouw, Trudy Baggerman namens de samenwerkende lokale partijen, maar zonder portefeuille. Verder alleen mannen en ook nog eens van christelijke signatuur.

Omstreden

De dooddoener van VVD-er vd Net dat de besten uitverkoren moeten zijn, ongeacht sekse, vond weer eens opgang. Kolff vond het allemaal verdedigbaar en gaf aan beperkt te zijn in zijn rol als formateur. Hij kan geen oordeel over de voorgedragen kandidaten uitspreken. Laat staan hierin verder sturend zijn. Wat was er mis met de Jacqueline van Dongen, de Zwijndrechtse wethouder die de afgelopen periode met verve haar rol als portefeuillehouder in het Drechtstedenbestuur inhoud heeft gegeven? Waarom haar vervangen door haar Zwijndrechtse collega Jos Huizinga? Bovendien is Huizinga door zijn eerdere harde kritische uitlatingen in de media bij zijn aantreden als wethouder omstreden bij een deel van de Drechtraad. Behoefte om met hem hierover nog eens een gesprek te hebben, leefde zeker.

Jos Huizinga.

Take it or leave it

Robert Philipo (Hardinxveld-Giessendam) had deze behoefte zeker. Een conservatief christelijk wit mannenbestuur, aangevuld met een portefeuilleloze vrouw. Dit is blijkbaar de weergave van de regio. Het argument dat er gekozen is voor de beste samenstelling roept vragen op. Ook bij de Drechtraadsleden. De keuzevrijheid voor de Drechtraad beperkte zich echter tot een ‘take it or leave it’-keuze. Er kon niet op poppetjes worden gestemd. Van Verk (PvdA) sprak van een miskleun van de eerste orde. Men werd door het systeem als het ware in de houdgreep genomen. Afwijzen van het gepresenteerde nieuwe bestuur zou betekenen dat men zonder bestuur zou komen te zitten. Dus werd er toch maar gestemd. Met dertig voor- en achttien tegenstemmers kreeg het nieuwe bestuur het groene licht. Overigens praat men volgende week in Zwijndrecht over de kandidatuur van Huizinga. Hoe vooruitstrevend de regio in de sociaal-economische samenwerking tracht te zijn, de maatschappelijke diversiteit en tendensen zien wij niet vertegenwoordigd in het bestuur. Het gemor in de Drechtraad ten spijt. En dat in het jaar dat wij stilstaan bij het feit dat honderd jaar geleden de vrouwen kiesrecht kregen. In de Drechtsteden kent men blijkbaar een andere beleving van de tijdsdimensie.

Verdomhoekje

Deze avond besprak men ook de Kadernota van de Drechtsteden. De sprong vooruit wil men graag maken, maar er zullen eerst bezuinigingen moeten plaatsvinden. Want er dreigt een tekort van 10,4 miljoen. Er zullen keuzes gemaakt moeten worden waarop men gaat bezuinigen. De meeste kosten worden gemaakt in het sociale domein. Of het hier gevonden moet worden? Als het aan portefeuillehouder Peter Heijkoop ligt, moet er in dit domein juist geïnvesteerd worden om de neerwaartse spiraal in deze regio een halt toe te roepen. Nu investeren levert op termijn sociaal rendement op, zo stelde hij in zijn betoog. Het zal mensen die nu in het sociaal-economisch verdomhoekje zitten kansen bieden op een verbeterd leven. Volgens portefeuillehouder financiën Peter Verheij kunnen de Drechtsteden dit tekort niet zelf opbrengen. Dus bezuinigen met een bedrag tussen de 3 à 5 miljoen was in zijn ogen de opgave. De Drechtraad besloot om voor 5 miljoen te gaan. De VVD ging voor bezuinigingen in het sociaal domein, maar kreeg hiervoor niet de handen op elkaar. De samenwerking is uiteindelijk niet alleen een economisch belang. Voor de samenleving mag ook gezorgd worden. Liefst met goed bestuur, dat bestaat uit een weerspiegeling van de samenleving.

Deze week in Studio De Witt

Zaterdag is kunstenaar Bart Rombout (43) te gast in Studio De Witt. Hij schildert, hanteert de kappersschaar en heeft bruisende ideeën en invallen. En betrokkenheid bij de medemens. Hij nam het initiatief voor diverse goodwill-projecten, had een kniphoekje in Café Merz en exposeerde verschillende keren. Schilderijen en foto’s die onder meer de meest ‘verknipte’ periodes uit zijn leven weergaven. Voor veel mensen is Bart een bekende. Hij runde jarenlang Kinki Kappers en zijn eigen kapsalon op het Scheffersplein. Echter na een snowboardongeluk in mei 2010 veranderde zijn leven. Het kwam in een neerwaartse spiraal terecht. Door blijvend letsel aan zijn elleboog raakte hij zijn baan als kapper en zijn huis kwijt. Na een periode van bezinning in het buitenland kwam hij depressief terug in Nederland. Sindsdien kenmerken depressies en veerkracht zijn leven. Vallen en opstaan en blijven proberen door te gaan. Er volgden regelmatig opnames in een psychiatrische kliniek om zijn depressies te behandelen. Hier ontdekte Bart zijn nieuwe passies; tekenen en fotograferen. Met zijn andere arm kan hij zo zijn creatieve geest de vrije loop geven.

In het tweede uur aandacht voor de Dordtse en Drechtstedelijke actualiteiten van deze week. Dichter van Dienst is Kees Klok.

In het derde uur is er extra aandacht voor de politiek aan de Politieke Stamtafel.