Politiek Gezien: In memoriam Henk Tazelaar

DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag van de lokale en regionale politiek. Deze week over de afgelopen week overleden oprichter van de VSP Dordrecht: Henk Tazelaar. Tazelaar was naar eigen zeggen geen politicus, maar een volksvertegenwoordiger. (Archieffoto: Stolk Fotografie)

Het was ergens in 2015, in de aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen, dat de toenmalige voorman van 50+, Henk Krol, een door de Verenigde Senioren Partij (VSP) georganiseerde avond opluisterde met zijn aanwezigheid. Krol was retorisch aardig op gang, doorspekt met Haagse kretologie, toen iemand hem halverwege zijn betoog de microfoon uit handen nam.

Politieke spelletjes

Het was de voorman van de VSP, Henk Tazelaar, die het allemaal een beetje te gortig begon geworden wat Krol liep te beweren. “Zo kan het dan misschien dan wel in den Haag, maar hier doen we het niet zo”, zei Tazelaar. Deze directheid kenmerkte de vorige week op 82-jarige overleden oprichter van de VSP Dordrecht. Onomwonden benoemen wat er volgens hem aan schortte, en geen woord teveel, was zijn insteek als gemeenteraadslid. Politieke spelletjes die zich afspeelden in de raad, daar had hij een broertje dood aan. Hij zag zichzelf dan ook niet als een politicus, maar als een volksvertegenwoordiger die stond voor zijn achterban en de stad. Al dat geleuter was in zijn ogen verspilde energie. Tazelaar, die een werkzaam leven had in het bouwtoezicht, was van het type niet lullen, maar poetsen. En vooral dicht bij jezelf blijven. Hij liet zich dan ook niet verleiden om mee te gaan in het politieke spel dat zich voor zijn ogen in de raadszaal afspeelde. Maar wanneer hij een tegenstelling zag in de beleidsplannen van het college nam hij geen blad voor de mond. Met Tazelaar kregen oudere Dordtenaren hun geluid in de raadszaal. Geen politicus, maar een authentiek mens en volksvertegenwoordiger pur sang, met een warm hart voor waar hij voor stond.

Kansarme wijken

Leefbaarheid en veiligheid in de wijken als aandachtspunt is een terugkerend onderwerp op de politieke agenda’s. Grotere steden, en ook Dordrecht, kennen hun kansarme wijken die de bewoners en de jeugd minder toekomstperspectief bieden dan de zogenaamd betere wijken. Tegenstellingen, achterstellingen en een gebrek aan veiligheid maken het perspectief voor de jeugd minder rooskleurig. Maar het is ook een voedingsbron voor de criminaliteit. Afgelopen dinsdag maakte burgemeester Wouter Kolff bekend gemaakt dat Dordrecht geselecteerd is voor het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid.

Vogelaar

Nu hebben we in Dordrecht al ervaring met het fenomeen ‘nationale aanpak van probleembuurten en -wijken’. Wielwijk en Crabbehof behoorden in 2007 tot één van veertig wijken in het land die Vogelaarwijken werden genoemd, naar wijlen minister Ellen Vogelaar. Wijken die kampten met sociale, fysieke en economische problemen. De Vogelaar-aanpak wierp vruchten af. Maar verzandde uiteindelijk ook weer in politiek moeras. De ministers De Jonge (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening), Weerwind (Rechtsbescherming) en Wiersma (Primair en Voortgezet Onderwijs) staan aan de basis van het nieuwe landelijke plan dat voor een integrale aanpak van de problemen staat.

Vicieuze cirkel

Wederom zijn het de wijken Wielwijk, Crabbehof en Nieuw Krispijn (Dordrecht-West) waar men de vicieuze cirkel met de nieuwe aanpak probeert te doorbreken. Met een financieel budget voor volkshuisvesting (600 miljoen), voorkomen van jeugdcriminaliteit (82 miljoen) en aanpak schulden en armoede (20 miljoen) om zo onder andere de jeugd van Dordt-West een beter toekomstperspectief te bieden.