Ben Corino doet wekelijks voor Dordt Centraal verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week over het zwemevenement Swim to Fight Cancer.
Een streep door het zwemevenement Swim to Fight Cancer? Als het aan de Dordtse Partij voor de Dieren ligt wel. Spelbederver? Nee, meer uit bezorgdheid. Bezorgd om de PFAS-gezondheidsrisico’s voor de zwemmers die in de Dordtse rivieren, op zaterdag 26 augustus, geld bij elkaar zwemmen om de strijd tegen kanker aan te gaan. De oproep van de PvdD trok gelijk de aandacht wat op zich niet zo verwonderlijk is. Het is de recesperiode van de politiek. Nu was de organisatie, bij monde van Erik van Heijningen, niet echt gelukkig met de actie van de PvdD. Hij had liever gezien dat men eerst navraag bij de organisatie van Swim to Fight Cancer had gedaan. En het college heeft de speelruimte om er zes weken over te doen om de vragen te beantwoorden. Dan heeft het evenement al plaatsgevonden. Of men moet alsnog besluiten wat monsters van het rivierwater snel te laten onderzoeken en beoordelen.
Nader onderzoek
Navraag bij de RIVM leert dat men zich daar op dit moment bezig houdt met andere zwemplekken in de regio zoals de recreatieplassen de Merwelanden en het Alblasserdamse Lammetjeswiel. Met het rivierwater heeft men zich niet beziggehouden en hebben daar ook geen opdracht voor ontvangen. Dat klopt natuurlijk, want het rivierwater wordt in de gaten gehouden door de DCMR Milieudienst Rijnmond. Die overigens ook Chemours controleert. Erik van Heijningen liet weten dat zij het rivierzwemwater ook zullen laten onderzoeken op de aanwezigheid van PFAS. Is het in dit geval allemaal niet een storm in het waterglas? Ja en nee, denk ik. Ja, wanneer het gaat om in politieke komkommertijd aandacht te genereren. Je trekt er de aandacht mee. Nee, wanneer navraag geen concrete antwoorden oplevert en wanneer het gaat om de vraag hoe het zit met de PFAS-vervuiling in de rivieren die Chemours en Dordrecht aandoen. Immers, het is stromend water. Wellicht levert het door de actie van de PvdD nieuwe informatie op.
Geloofwaardigheid
Het houdt de gemoederen toch wel bezig hoor ik van een geoefende zwemster die al haar hele leven in de Dordtse wateren zwemt en zich ook met reddingszwemmen bezig houdt. Zij vertelde dat zij nu niet meer staat te popelen om nog in de rivier te gaan zwemmen. “Tuurlijk zal ik echt wel het water inspringen om iemand te redden, maar mijn onbevangenheid is verdwenen.”
En is dit niet de nevenschade van het jarenlange PFAS-uitstootbeleid in lucht en water voor de Drechtsteden-bewoners, Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en ook van Alblasserdam? Geschaad vertrouwen van de inwoners en het verlies van geloofwaardigheid van Chemours/DuPont. Die koketteert met het wenselijk belang van de producten, hoe deze een bijdrage leveren aan producten in bijvoorbeeld de gezondheidszorg. We kunnen er niet meer zonder mee. Dit is zo’n beetje de strekking van de reclamecampagne die te pas en onpas opduikt in de social media. De mensheid kan niet meer zonder, is er van afhankelijk. Afhankelijk, tja, is er afhankelijk van gemaakt. In plaats driftig op zoek te zijn gegaan hoe er met veilige stoffen gewerkt kan worden, koos men voor de gemakkelijkste weg. Werken met niet afbreekbare stoffen waar mensen ziek van kunnen worden. Maar gelukkig zit het ook weer in onderzoekapparatuur van ziekenhuizen verwerkt waarmee Chemours met ‘witte voetjes PR-offensief’ de mensen probeert te paaien. Over hypocriet gesproken.
