DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks voor Dordt Centraal verslag vanuit de lokale of regionale politiek. Deze week over de ingewikkelde constructie rond de aankoop van woningen door de gemeente voor de opvang van gezinnen die op straat dreigen te belanden.

Soms kan de bestuurlijke drang om slagvaardig en doortastend te werk te gaan om een probleem op te lossen iets te snel gaan voor de gemeenteraad. En roept een raadsvoorstel van het college meer vragen op dan het duidelijkheid verschaft.

61 vragen

Dit is in het kort geschetst het effect van het raadsvoorstel om 3 miljoen euro vrij te maken om tien woningen aan te kopen als woonruimte voor multiproblematiekgezinnen die dakloos dreigen te worden. Met behulp en ondersteuning van diverse partijen en financiering uit diverse potjes. Wethouder Peter Heijkoop ken ik als een gedreven, slagvaardige en doortastende bestuurder die van aanpakken weet. In de desbetreffende commissievergadering werd het voorstel in de vorm van een ‘beeldvormende sessie’ met de raadsleden besproken. De toelichting door Heijkoop riep echter meer vragen op dan dat er duidelijkheid geboden werd. In ieder geval voor de fracties van VVD, VSP, BVD, DENK en Op Ons Eiland. Die conclusie mag je wel trekken nadat deze partijen hun vragen en bedenkingen bij het voorstel noteerden en bundelden in een reactie met (61!) schriftelijke vragen, exclusief subvragen, aan het college.

Complex

Veel, heel veel vragen dus. Ingegeven door politieke scoringsdrift van de desbetreffende partijen? Dat is nog maar de vraag. De complexiteit van het raadsvoorstel zit met name in het feit dat het vele velden in het sociale domein betreft die raakvlakken met elkaar hebben. Zoals de WMO en de uitvoering ervan, de huisvestingsverordening van de gemeente, de rol en verantwoordelijkheid van de woningcorporaties, uitvoering van de Jeugdwet en jeugdzorg en de financiële tekorten in dit domein. Aandachtsvelden waar, naast Heijkoop zelf, ook de wethouders Van der Linden (Jeugd) en Van Benschop (WMO) verantwoordelijk voor zijn. Het is natuurlijk zo dat het college met één mond spreekt en tijdens deze avond sprak Heijkoop mede namens het college.

Hotelkamers

In het voorstel wordt wel een besparing voor de gemeente genoemd van tijdelijke hotelkosten van gezinnen die een dak boven het hoofd geboden moet worden. Volgens Heijkoop worden er nu vaak duizenden euro’s per maand aan huur uitgegeven voor hotelkamers. Volgens hem betaalt de gemeente straks daar de woonlasten van de woningen van. Die weer vallen onder een deel van de WMO, namelijk beschermd wonen/maatschappelijke opvang. Hier zit een zekere logica in de uitleg van de wethouder, maar het maakt niet duidelijk wat de sociaal/maatschappelijke verantwoordelijkheid is van de woningcorporaties.

Zeven jaar wachten

Tien woningen lijken slechts een druppel op de gloeiende plaat. Dordrecht kent veel meer dan tien multiproblematiekgezinnen, waar diverse instanties bij betrokken zijn. De huidige woningmarkt zit op slot. De wachtlijsten en -tijden staan voor de reguliere sociale huurwoningen gemiddeld op zo’n zeven jaar. In hoeverre dit de tijdelijke opvang in het woningplan uit het raadsvoorstel zal gaan frustreren, laat zich raden. Het college verwacht dat na twee jaar de gezinnen kunnen doorstromen naar een andere woning om vervolgens ruimte te maken voor een ander gezin dat in aanmerking komt voor deze gemeentelijke huisvesting. De vrees bij de politieke vragenstellers is dat de realiteit weerbarstiger zal zijn. Net als het beantwoorden van de 61 gestelde schriftelijke vragen die de complexiteit van het maatschappelijke probleem en de voorgestelde noodoplossing duidelijk maken.

Meer politiek en actualiteiten iedere zaterdag in Studio De Witt, iedere zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur op Drechtstad FM en Papendrecht FM.