DORDRECHT – Ben Corino doet wekelijks verslag vanuit de lokale en regionale politiek. Deze week over Zwarte Pieten binnen en buiten de politiek.

Het is weer het jaargetij dat het voor de ‘politiek correcten’ spitsroeden lopen is. Wat hebben extremisten van alle kleuren en gezindten met elkaar gemeen? De overtuiging dat zij het juiste woord prediken en dus anderen hun gelijk moeten opleggen.

Zwarte Pieten-spel

Burgervaders en burgermoeders, ongeacht hun geloofsachtergrond, ontvangen traditioneel ergens in november de katholieke bisschop van het Turkse Myrna, die alweer sinds eeuwen een geïntegreerd Spaans staatsburger is. Sinds het einde van 19e eeuw verkeert hij traditioneel in gezelschap van Zwarte Piet. Het Zwarte Pieten-spel schijnt er de naam aan ontleend te hebben. Overigens een heel populair spel in de politiek. Waar successen geclaimd worden en mindere resultaten liefst uitvergroot aan een andere eigenaar toegedicht worden. Zodra er door de oppositie een kritische vingerwijzing wordt gedaan naar bijvoorbeeld uit de hand lopende projecten in Dordrecht (het geldverslindende Energiehuis, de Sportboulevard of het moeizaam tot stand komen van de nieuwe sportcomplexen) wijzen de huidige portefeuillehouders, toevallig allemaal van BVD, naar de periode waarin de PvdA nog wethouders leverde. Een eeuwigheid geleden.

(Archieffoto: Thymen Stolk)

Put van Piet

Dit Zwarte Pieten-spel, dat zich keer op keer herhaalt, is populair. Of dit spel zo nog genoemd mag worden weet ik eigenlijk niet, maar het heeft een zekere kinderachtigheid in zich. Dat geldt ook voor de opknapbeurt van de Visbrug. Aanvankelijk werd er een gelikt plaatje van een brug met een gat in het midden gepresenteerd. Een zogenaamde doorkijk naar het water onder de brug. Al snel kreeg dit gat de illustere naam ‘Put van Piet’. De Dordtenaren en hun vertegenwoordigers in de gemeenteraad wezen massaal het plannetje van wethouder Sleeking af. Die beloofde met een nieuw voorstel te komen. En zo geschiedde. Het nieuwe plan was vergelijkbaar met een grote onderhoudsbeurt. Aanpassing van de bestrating, Jan en Cornelis krijgen de groene achterwand die eind jaren zeventig was verwijderd weer terug en zij worden in het licht gezet als het donker wordt. De loempiakraam van Xuan Tran ondergaat een aan de omgeving aangepaste metamorfose. En dit alles binnen het geraamde budget.

Terrassen

Mooi, zou men toch denken. Iedereen tevreden. Dus niet. Want wat doet die grote bank op de Visbrug en waarom moet er een stukje brugleuning vrijgehouden worden aan de kant van de horeca op de Visbrug?, vroeg de fractie van Gewoon Dordt zich af. Dus stelden zij hier weer vragen over aan het college. Een stukje doorkijk vrijhouden om naar het water te kunnen kijken, wat nu niet kan, omdat de hele stoep bezet is door de terrassen van de twee horecaexploitanten. Gebrek aan communicatie of gewoon krommunicatie? Wederom wordt er een nieuw spelletje Zwarte Pieten gestart, met aan de ene kant de ambtenaren/wethouder en aan de andere kant de volksvertegenwoordiger van Gewoon Dordt en de horecaexploitanten.

Algemeen belang

Interessanter is de vraag met hoeveel terrasstoelen men Dordrecht volgebouwd wil zien. Begrijpelijkerwijs gaat de horeca voor de maximale variant. Maar of het stadsgezicht daar altijd mee gediend is? Het Scheffersplein is een voorbeeld van ‘bomvol’. Het is dat Ary Scheffer op een hoge sokkel staat, anders konden we hem niet ontwaren. Goed overleg en wederzijds oog hebben voor het algemeen belang moet echt van twee kanten komen. Iets wat overigens ook opgaat voor de discussie rondom het kleurtje van Zwarte Piet en de aangekondigde acties tijdens de Dordtse Sintintocht op 16 november. Met respect voor de ander het gesprek aangaan biedt meer perspectief op een oplossing dan domweg te kiezen voor buigen of barsten. Zo’n stap zetten vergt van betrokken partijen wijsheid.

Deze week in Studio De Witt

Zaterdag 27 oktober ontvangt Ben Corino in Studio De Witt Christien Baas-Borsje als hoofdgast. Zij is de bestuursvoorzitter van de Stichting Intermezzo-Wereldwijven en oud-bestuurder van zorgorganisatie De Wielborgh, tot de fusie met Het Spectrum. Zij is tegenwoordig ook werkzaam als manager Zorg van de zorgorganisatie Laurens in Rotterdam. In deze uitzending gaat Corino met haar het gesprek aan over de ontwikkelingen in de zorg en haar betrokkenheid bij de Wereldwijven.

In het tweede uur is er aandacht voor de actualiteit van deze week uit Dordrecht en de Drechtsteden. Dichter van Dienst is Merel Meijers. In het derde uur wordt er aan De Politieke Stamtafel verder gepraat over de politieke actualiteiten.