DORDRECHT – Hans Janssen is directeur van de regionale ambulancedienst. Hij schrijft elke maand in de column Zorg en Zo over zaken die hem raken binnen en buiten de zorg. (Hoofdfoto: Thymen Stolk)
Voorrangsvaccinatie
Het is gelukt! In bijna anderhalve week zijn 33.000 werkers in de acute zorg in heel Nederland gevaccineerd tegen het coronavirus. IC-, SEH- en andere verpleegkundigen, artsen van de corona-afdelingen, ambulancepersoneel enzovoort. Tegelijkertijd werden ook de verzorgenden van verpleeghuizen ingeënt. Een ingewikkelde operatie, maar gelukkig wel met een buitengewoon hoge vaccinatiebereidheid: zo’n 90 procent van alle betrokkenen had zich aangemeld voor die prik. De vermeende scepsis tegen het vaccin bleek grotendeels verdwenen. Maar je vraagt je wel af waarom de rest van Nederland niet ook zo snel gevaccineerd kan worden. Als het in Israël kan, waarom dan niet bij ons?
Ik snap inmiddels veel beter waarom dit niet zo eenvoudig is. Verschillende producenten die op verschillende tijdstippen hun vaccins aanbieden in diverse hoeveelheden: dat zet de hele logistiek op zijn kop. Ook al is een vaccin van de ene producent goedgekeurd in Amerika, dan nog wil Europa de hele keurings- en toetsingsprocedure herhalen om de veiligheid van het vaccin te kunnen garanderen. De houdbaarheid van de vaccins wijkt onderling sterk af, waardoor geen uniform logistiek proces is te ontwikkelen.
Vrieskisten waar vele duizenden flesjes in moeten worden opgeslagen, op minus 80 graden Celsius. Vervolgens bevroren uitrijden naar de distributiepunten, van waaruit kleinere zendingen worden getransporteerd naar de priklocaties in Nederland. Hoe krijg je dat allemaal zo precies verdeeld? One size does not fit all!
Bovenop dat alles dan nog de keuze voor welke doelgroep deze voorrangsvaccinatie nu bedoeld was, gevolgd door een brede discussie of die criteria opgerekt zouden moeten worden. Voeg daar de gepersonaliseerde uitnodigingen aan toe, gecombineerd met een landelijke registratie voor verpleegkundigen en artsen die allemaal wisseldiensten hebben. Flesjes waar in elk geval vijf, maar zeker zes en in sommige gevallen zelfs zeven doseringen uit kunnen worden opgetrokken, mits dit zorgvuldig gebeurt. Daaropvolgend weer een landelijke discussie wat te doen met de overgebleven doseringen.
Flexibel opereren is een kunst. Best knap dus dat dit allemaal in anderhalve week in heel Nederland voor de acute zorg kon worden gerealiseerd!
Hans Janssen.
