Eén op de vijf mensen in ons land rookt. Iets minder nog zelfs. Het percentage is 19 en omdat afgelopen zondag Stoptober begon, gaat dat wellicht nog verder omlaag. Voordat u nu denkt dat ik hier een anti-rokenpleidooi ga houden, verklap ik maar vast dat ik ook rook. Nou ja, een beetje dan. Roken is slecht voor de gezondheid, zowel voor de roker als mensen die ongewild mee roken. Een bekende columnist, verstokt roker, liet zich daarom ooit verleiden om het boegbeeld van Stoptober te zijn. Daar kreeg hij spijt van, denk ik. In meerdere opzichten. Ik zag hem al snel weer roken.

Tsja, verslaafd heet dat, denken we dan. En dat is gedeeltelijk waar. Ik spreek uit ervaring. Op m’n 29e stond ik midden in de nacht plots rechtop in bed, stootte nog net niet m’n knar tegen het plafond. Beetje raar en dus maar naar de huisarts. Die had de oorzaak al snel in beeld. Te hoge bloeddruk. Stop met roken, adviseerde hij. En zo draaide ik op de Oudejaarsavond van 1988 m’n laatste ‘sjekkie’. De deelnemers aan Stoptober zullen wellicht herkennen wat ik in die eerste dagen van 1989 ervoer. Waar ik ook was en waar ik ook naar keek, echt iedereen rookte. Iedereen! Behalve ik. Waar was ik mee bezig?

Tsja, ik was dus aan het afkicken van een verslaving. En dat was in het begin best pittig. Elf jaar lang rookte ik niet. Tot iemand me na een lekker diner een sigaar aanbood. Glaasje whisky er bij en de milde rook van die dikke bolknak langzaam door de neus laten kriebelen. Beviel uitstekend en omdat mijn vrouw nog wel sigaretten rookt wel zo gezellig om af en toe samen te roken. Overigens rook ik soms een paar weken niet. Om te checken of ik er af kan blijven. Parttime verslaafd? U mag het zeggen. Als ik bij Floor op de markt m’n sigaartjes koop, merk ik alleen dat de slechte gewoonte steeds duurder wordt.

Bij zijn kraam ontmoet ik zwaar verslaafden. “Tientjie voor een pakkie? Al maken ze d’r twintig van, ze pakke mij m’n pleziertie nie af”, hoor ik vaak. Gek genoeg zijn het vaak mensen die het niet zo breed hebben. Juist zij zouden dus door die prijsprikkel gemotiveerd moeten raken om te stoppen. Niet dus. Mijn vrouw rookt overigens goedkoop. Griekse sigaretten. Drie euro negentig per pakje. Ik overweeg een smokkellijntje op te zetten. En niet alleen ik, vrees ik. Die prijsprikkel is vooral goed voor de staatskas, al gaat die dus ook geld mislopen, omdat de verstokte rokers op zoek gaan naar goedkopere rookwaar. Zelfs in Stoptober.