DORDRECHT – De aanvraag is nog niet de deur uit, maar dat gaat binnenkort wél gebeuren. Stichting Het Wantij wil graag dat de Bomenstichting de monumentale status verleend aan een tweetal zeer oude populieren aan het Wantij. Het toekennen zou direct een mooie opstap kunnen zijn naar een ‘groene upgrade’ van de omgeving, aldus de stichting. Secretaris Cor Goosen legt uit.

“Het komt niet vaak voor dat een populier in een stedelijke omgeving zo oud kon worden: naar schatting 150 jaar”, vertelt hij over de bomen. De dikste boom heeft op een hoogte van 130 centimeter een omtrek van 650 centimeter en is ongeveer 40 meter hoog. Dat is een doorsnee van ruim twee meter. Zo´n 100 meter verder staat nog een broertje van 630 centimeter in omtrek. De oude populieren vielen Goosen al vele jaren geleden op. “Met de fascinatie kwam ook het besef dat het heel bijzondere bomen zijn. Beide waren onderdeel van een groepje van drie, die op enkele meters afstand van elkaar stonden. Het gaf een heel speciaal gevoel om daar tussenin te staan. Ongeveer tien jaar geleden sloeg de bliksem in bij twee van de drie bomen van de ene groep. Ze zijn toen omgezaagd. Ik heb contact opgenomen met de groenploeg en die had de jaarringen van de bomen geteld. Ze kwamen uit op een leeftijd van 140 jaar!”

Meanderend pad
Twee bomen van een andere groep verdwenen door ‘verminderde conditie’, aldus de stichting. Die pleit nu niet alleen voor een beschermde status voor de overgebleven populieren, die de bomen extra bescherming geeft, maar ook voor het herplanten van populieren langs het Wantij, in groepjes van drie, net zoals vroeger. Goosen: “Ik ben begonnen met uitzoeken hoe de Staart werd gebruikt vóór de komst van de Prins Hendrikbrug die rond 1910 is aangelegd. Het was een beetje ontdijkt, er waren grienden, er zal landbouw hebben plaatsgevonden maar er stonden ook al populieren. Op een luchtfoto van begin vorige eeuw, na de aanleg van de Prins Hendrik brug, ontdekten we dat er langs dit deel van de oever wel negen groepjes van drie populieren stonden, allemaal waarschijnlijk daterend van rond 1870. Waarom stonden ze daar? We weten het nog niet zeker. Dat gaan we verder onderzoeken. Het is niet erg waarschijnlijk dat een boer ze op die manier zal aanplanten. Wellicht om esthetische redenen? In dat geval was dit pad toen al een route om te wandelen.
Op de luchtfoto van begin vorige eeuw is namelijk een mooi meanderend patroon van paden te zien, niet zo rechtlijnig als nu. Deze oever was kennelijk in trek. Misschien werd er geflaneerd? Nabij het huidige Plein 40/45 lag destijds ook een paviljoen. Het is erg leuk om de geschiedenis verder uit te zoeken. We hebben zelf al veel materiaal maar er is vast veel meer en kunnen daarbij best hulp en/of tips van lezers gebruiken!”

De stichting stelt voor om weer groepjes van drie populieren langs de oever te planten. “We vinden het een prachtig idee van grote waarde. Het toekennen van de monumentale status aan de twee populieren is wellicht een stap naar een nieuwe inrichting.”

Zie ook de Facebookpagina van de stichting: Stichting Het Wantij.