DORDRECHT – De coronamaatregelen zijn over de hele linie versoepeld. Mensen mogen weer in grote groepen bij elkaar komen, mits op anderhalve meter afstand. In de meeste zorginstellingen is bezoek weer welkom onder voorwaarden. Op de hoofdlocatie van Het Parkhuis, waar in mei en juni 31 bewoners overleden aan het coronavirus, kan sinds 1 juli één persoon één keer per week een uur op bezoek komen. Vanaf vandaag (15 juli) zal de bezoekregeling verder verruimd worden. Voor sommige familieleden gaat de versoepeling veel te traag.

“Pas veertien dagen na de laatste besmetting konden de deuren weer open en op 10 juni was bij een medewerker nog het coronavirus vastgesteld”, zo schrijft de directie op de website. De Dordtse Arianne Baggerman, wiens vader sinds augustus woonachtig is op de hoofdlocatie, heeft een dringende brief geschreven aan de bestuurder van het verpleeghuis. Zij schrijft: ‘Realiseert u zich wel dat u met het vrijwel gesloten houden van uw verpleeghuis niet alleen geheel tegen de tijdgeest handelt – iedereen – ministers, artsen, geriaters, advocaten, managers in de zorg – is het erover eens dat ook bij een tweede uitbraak nooit meer dit type isolatiemaatregelen mag en zal worden toegepast. Zo’n langdurige ‘lockdown’ van een tehuis is, zo weten we inmiddels ook, volstrekt illegaal, want een schending van de universele rechten van de mens’. Wethouder Rik van der Linden heeft inmiddels telefonisch contact gehad met Baggerman en zal haar ervaringen bespreken met de burgemeester en andere wethouders.

Brieven en klachten

Het Parkhuis is niet het enige verpleeghuis waar boze brieven en klachten binnenkomen. Dordtenaar Nico van Soest schreef een klacht aan de directie van De Linde, onderdeel van het Leger des Heils. Zijn blinde vrouw (75) kwam eind vorig jaar in De Linde terecht met een gebroken heup. Dagelijks was hij zo’n tien uur bij haar en hielp bij de verzorging. Toen corona uitbrak bedacht hij, dat hij zijn vrouw (75) naar huis wilde halen.

Niet naar huis

Nico: “Mijn dochters adviseerden mij te wachten op de uitkomst van enkele medische onderzoeken, die ik moest ondergaan. Deze onderzoeken werden door corona uitgesteld en de deur van De Linde aan de Bankastraat ging op slot. Ik zei: ‘Dan wil ik niet wachten; ik wil dat ze thuis komt.’ Ik besprak dit met het afdelingshoofd en zij zou de papieren in orde maken. Dit duurde echter erg lang.” Volgens Aagda Fredrikze, clustermanager bij Het Leger des Heils, kost zo’n beslissing tijd omdat er eerst overlegd moet worden met de zorgverzekering, huisarts en thuiszorg. Nico: “Op 1 april kreeg ik om 10.00 uur een telefoontje dat ik langs mocht komen, omdat het niet goed met haar ging. Ze kreeg al langer, zo bleek, extra zuurstof en was nauwelijks meer bij kennis. Om 15.00 uur is ze overleden.”

Vroegtijdig overlijden

Van Soest houdt het verpleeghuis verantwoordelijk voor het vroegtijdig overlijden van zijn vrouw. “Ze is mede door haar blindheid erg vereenzaamd. Ik heb excuses gekregen van het afdelingshoofd, dat zij mij niet eerder hebben gewaarschuwd en ook dat het niet meer gelukt is haar naar huis te laten gaan. Maar wat heb ik nou aan excuses? We zijn persoonlijke spullen van haar kwijtgeraakt. Haar handtas en schoenen bleken naar de Reshare Store te zijn en niet meer terug te vinden.” Volgens de clustermanager heeft de heer Van Soest na haar overlijden een afstandsverklaring getekend voor de spullen maar is hij daar later op teruggekomen. Fredrikze: “Alles ging snel, omdat we als verpleeghuizen vrijgekomen kamers binnen drie dagen beschikbaar moesten hebben voor nieuwe bewoners, om de ziekenhuizen te ontlasten.” Ook Arianne Baggerman beschrijft in haar brief dat haar vader in Het Parkhuis tijdens de verschillende verhuizingen zijn bril, gehoorapparaat, horloge én trouwring kwijt is geraakt. “Al zijn hulpmiddelen om te communiceren, zich veilig te voelen en zich te oriënteren.”

Gezondheid voorop

Zowel de directie van het Leger des Heils als Het Parkhuis pakken de klachten officieel op. Beiden geven aan dat er meer brieven binnen zijn gekomen, veelal over de bezoekregeling. Volgens woordvoerder van Het Parkhuis, Yone van Beek, is het verlies van de persoonlijke spullen van de heer Baggerman een uitzondering. “Bij de eerste interne verhuizing moesten we op één dag 79 mensen naar een andere afdeling brengen. Onze eerste zorg was en is steeds de gezondheid van de bewoners. De verhuizing van materiële zaken komt op de tweede plaats; al betreuren we uiteraard dat bezittingen met een emotionele waarde kwijt zijn geraakt. We hebben in deze hele hectische tijd steeds moeten balanceren tussen het belang van het individu en dat van de groep. Onze medewerkers hebben hun uiterste best gedaan om alles zo rustig mogelijk te laten verlopen voor de bewoners.”

Rouwverwerking

Fredrikze: “Het ‘op slot’ gaan van verpleegafdelingen is voor bewoners en familie ongelooflijk pijnlijk geweest. Het rouwproces is in coronatijd extra moeilijk.” Zingevingsconsulent Astrid Volders van Het Parkhuis heeft het initiatief genomen om gespreksgroepen te leiden voor familie van bewoners die zijn overleden door corona. Volgens Yone van Beek hebben twaalf families zich opgegeven voor deze, per afdeling georganiseerde, gespreksgroepen. De verpleeghuizen geven aan in hun toekomstig beleid de ervaringen van deze tijd te zullen mee laten wegen.