Moeten alle Dordtse autobezitters straks gaan betalen voor een parkeerplek in hun eigen woonomgeving? Binnen de Dordtse politiek wordt daar al serieus op gespeculeerd. Want wie twaalf vierkante meter van de openbare ruimte bezet houdt met een voertuig kun je daar gewoon een rekening voor sturen, zo vindt de voorman van de lokale dierenpartij. Een stukje logica waar wat voor te zeggen is. Tegenstanders zullen dit zien als het zoveelste bewijs dat de auto voor sommige politici gewoon een melkkoe is. Feit is dat we naast een wooncrisis, energiecrisis, CO2-crisis, zorgcrisis en arbeidsmarktcrisis in (niet alleen) Dordt te maken hebben met een parkeercrisis.

Oplossingen voor een crisis zijn zelden eenvoudig, dus parkeerbelasting alléén zal niet het redmiddel zijn. Is er echt een parkeercrisis in Dordrecht? Ja, in veel buurten is dat absoluut zo. We zien al jaren dat de grens van betaald parkeren steeds verder opschuift en regulering via parkeervergunningen vanuit de binnenstad als een olievlek over de stad kruipt. Voor automobilisten die in hun eigen woonomgeving niet meer kunnen parkeren is er nog niks beters verzonnen. Inwoners van de stad zijn er overigens net zo verdeeld over als de politiek. De wethouder van parkeren gooit er in de Indische Buurt maar wéér een enquête tegenaan. Ik voorspel 50 procent voor en 50 tegen.

U merkt al dat ik hier geen standpunt inneem voor of tegen auto’s of parkeerbelasting. Dat komt niet alleen omdat ik parkeer op eigen erf, maar vooral omdat ik me afvraag wat het oplost om het gebied van betaald parkeren uit te breiden. Doorgaan zoals we bezig zijn, leidt er inderdaad toe dat over een paar jaar overal betaald geparkeerd wordt. Misschien al sneller, want door de sloop van de parkeergarage achter het Stadskantoor en de plannen met die bij het Energiehuis slinkt het aantal plekken. En met een flink vergroend college heeft Dordt ook een bestuur dat liever groen en speeltuintjes aanlegt dan nieuwe parkeerplaatsen.

Als we mensen willen dwingen (liever: verleiden) om de auto weg te doen of veel minder te gebruiken, is parkeerbelasting een middel. Ik zie echter dat er steeds minder treinen en bussen rijden, minder ponten varen en de fiets niet altijd het alternatief is. Als de parkeerbelasting wordt aangewend om het openbaar vervoer fors te verbeteren, zou ik er wel mee kunnen leven. Tegelijk moeten we beseffen dat de auto nog te vaak onmisbaar is. Zelfs in Rotterdam, waar een goed OV-netwerk ligt, ontkom ik niet aan gebruik van de auto. En ook daar zoek ik me blind naar een plekkie, ondanks een parkeervergunning…

Thijs Blom

(Archieffoto: Stolk Fotografie)