DORDRECHT – Leonieke Garama trad maandagavond op in het theater van haar school, het Stedelijk Dalton Lyceum aan de Overkampweg. Haar optreden had alles te maken met het onderwerp van haar profielwerkstuk: ´Zingen als medicijn´.
Voor een bijna volle zaal lichtte ze haar profielwerkstuk toe. Leonieke (20), die dit jaar haar vwo-diploma hoopt te halen: “Ik heb heel veel verschillende mensen geïnterviewd en geënquêteerd. Ik zing op twee verschillende koren en ik heb de andere koorleden bevraagd wat zingen met hen doet. Ik heb een KNO-arts geïnterviewd en via mijn zangdocente Elise van Es heb ik zangers benaderd. De dirigente van het Jongerenkoor Onderweg uit Papendrecht, Irene van Geel, heb ik geïnterviewd over haar werk in een Penitentiaire Inrichting. Volgens Irene gaan de zangers van het koor dat zij hier dirigeert bijna altijd blij weg na de repetitie, ook als ze chagrijnig binnen zijn gekomen. Het koor bestaat uit gedetineerden die verplicht zijn iets te kiezen uit de verschillende activiteiten die aangeboden worden. Niet altijd beginnen ze vol enthousiasme aan het zingen, maar na verloop van tijd beginnen ze tijdens de repetitie elkaar te helpen met aanwijzingen in de muziek.”
Lef
Muziek is voor Leonieke zelf “heel belangrijk in haar ontwikkeling geweest”, zegt ze. “Mijn hobby is zingen, vooral klassieke operastukken. Tijdens mijn presentatie heb ik twee stukken laten horen. Een solo-sopraanstuk uit Die Schöpfung van Haydn en een zelf herschreven tekst op het lied ‘Lef’ van Karin Bloemen. Dat laatste lied is ook wel erg sprekend voor het lef dat ik moeten hebben om deze presentatie te kunnen maken.” Wat haar cijfer voor het profielwerkstuk wordt, waarvoor ze ook het nodige literatuuronderzoek deed, is nog niet bekend. Aan de grondige aanpak heeft het bij het 110 pagina’s tellende werkstuk in ieder geval niet gelegen. En met de bijzondere presentatie erbij moet het haast wel goed komen.
