“Stuurman aan wal”

Het houdt een beetje het midden tussen lachwekkend en onvoorstelbaar. Dordrecht heeft een bushalte gekregen voor een belbusje dat sinds 1 januari door niemand gebruikt wordt. Meneer Rik, verantwoordelijk wethouder, mocht de halte en het nieuwe bestelautootje, dat de tijdelijke belbus vervangen heeft, in gebruik nemen. De arme man wist niet of hij moest lachen of huilen; hij heeft dit nooit gewild maar moest op last van de gemeenteraad de Essenhof voorzien van openbaar vervoer.
Het Dordtse stadsvervoer, eerst verzorgd door Arriva en nu door Qbuzz, weigerde om een busroute om te leggen en bij de begraafplaats te stoppen. Voor een kwart miljoen euro deden ze dat wel, maar dat vonden de politici toch wel wat duur. Meneer Rik moest maar wat verzinnen en zo kwam dus het idee van de belbus. Maar die werd niet gebeld. Volgens sommige raadsleden komt dat omdat het nummer niet bekend is. Eén belletje naar de Essenhof was overigens voldoende.
Volgens de Verenigde Seniorenpartij kunnen veel ouderen ook niet overweg met een mobiele telefoon. Zij kunnen het weten. En dus blijft de VSP pleiten voor de komst van een stadsbus. Als daar nog een meerderheid voor is eet ik m’n hoed op. De gemeente gooit er nu wel een reclamecampagne tegenaan om het telefoonnummer én het bestaan van dat bestelautootje en de halte breed onder de aandacht te brengen. Ik garandeer u, het gaat geen storm lopen…
Hoe zo’n gedrocht ontstaat? Simpel, een krasse oude dame klaagt, de media pakken het op en voilà; het staat meteen op de politieke agenda. Drie jaar drammen en dan heb je dit. Wie mag ik feliciteren? Ik heb trouwens stapels onzinnige onderzoeken voorbij zien komen, geïnitieerd door de overheid, maar nooit een onderzoekje naar de behoefte aan openbaar vervoer bij de Essenhof. Oude buschauffeurs wisten het wel: daar stapte vroeger nooit iemand in of uit. Nu dus ook niet.

Kronkelaar