“Stuurman aan Wal”

Gut, is dat al weer tien jaar geleden? Dat was mijn eerste gedachte toen iemand mij wees op een actie van mij, die destijds nogal wat verwondering opriep. Wijlen Meneer Jens, toenmalig raadslid van Beter voor Dordt, pleitte voor een betere bescherming van onze historische binnenstad en vroeg aandacht via een manifest, waaronder ook mijn naam stond. De onafhankelijke columnist, die zomaar een alliantie sloot met iemand van een politieke partij. Kan dat zomaar? Ja, dat kon. En eigenlijk nog steeds. Als het doel mij enorm aanspreekt, zie ik in elk geval geen belemmering.

Meneer Jens riep in de Wilhelminakerk op tot Stadsberaad. Op tal van plekken doken ook van die oranje handjes op. Weet u het nog? Het doel was om veel kritischer te worden op (ver)bouwplannen in de monumentale binnenstad. Het middel om dat te bereiken was aanscherping van het welstandsbeleid. De uitvoering van dat beleid was toevertrouwd aan een commissie, waarvan de leden het beste een enkele reis Papendrecht kon worden aangeboden, zo meende Meneer Jens. Hij mocht het zelf niet meer meemaken, maar de Dordtse gemeenteraad omarmde zijn ideeën en er kwam nieuw beleid en een nieuwe welstandscommissie.

Omdat dit beleid binnenkort weer eens geëvalueerd wordt, vindt zijn partij dit een mooi moment om aan Dordtenaren te vragen of zij tevreden zijn over het welstandbeleid. Wordt de binnenstad beter beschermd en niet-passende bebouwing geweerd? Worden omwonenden en ander belanghebbenden tijdig, dus al in de denkfase, bij plannen betrokken? En schuiven burgemeester en wethouders zo nodig het advies van die commissie terzijde? Ik beperk me er even toe dat ik op deze plek de commissie in 2016 Het Orakel van Dordrecht noemde en een collega-columnist onlangs uitsprak dat het clubje van een andere planeet komt.

Moeten we hier dan nu al vaststellen dat er in tien jaar tijd bar weinig verbeterd is? Eerlijk gezegd vind ik dat zo. Om een historisch stadsbeeld intact te houden en stompzinnige bouwsels te weren is er kennelijk beleid nodig, dat verwoord is in een nota. Misschien moet die hele nota eens van tafel. Gewoon een welstandscommissie die met deskundigheid en vooral gezond verstand plannen bekijkt en tot een advies komt. En mocht zo’n advies toch een beetje raar zijn (of héél gek, zoals helaas ook nogal eens het geval is), dan moet niet alleen het college van B&W, maar ook de gekozen volksvertegenwoordiging in kunnen grijpen.

Kronkelaar