“Stuurman aan wal”
Het is geen echte vent. Een slijmjurk, die een vet baantje toegeschoven kreeg. Een dictator. Hij lult uit z’n nek. Hanteert nazi-praktijken. Heeft linkse vriendjes en is voor het Marxisme. Is een marionet van het kabinet en opperleugenaar Rutte. U vraagt zich wellicht af op wie hier gedoeld wordt. Nog een paar hinten dan. Hij is een schijtlijster. Een kansloos figuur. Heeft geen ruggengraat. Schijt aan het volk. Al een ideetje? Nou, wat weggevertjes dan; een burgemeester zonder ballen, met een gekleurde bril op. En hij meet met twee maten. Inderdaad, het gaat over de burgervader van Dordrecht.
Nee, ik verzon het niet zelf. Al deze kwalificaties verschenen tussen honderden reacties op social media, nadat bekend werd dat Meneer Wouter géén stokje stak voor de demonstratie van Black Lives Matter, terwijl hij dat een week eerder wel deed toen Dordrecht in Verzet zich wilde uiten, onder meer tegen de noodwet en de anderhalve meter. Tot mijn verbazing reageerde de burgemeester. Niet op de kwalificaties, maar wel op het ‘meten met twee maten’. De meest gehoorde en voor de afwisseling niet kwetsend geformuleerde kritiek.
Waarom doe je dat eigenlijk, reageren op al die gekkies? Meneer Wouter vindt dat hij óók in het openbaar, zelfs in de tot open riolen verworden social media, verantwoording af moet leggen voor zijn daden. Veel nut had de overigens prima uitleg niet. Tussen de aaneenschakeling van beledigingen en aantijgingen was vrijwel geen normale reactie (lees: een normaal denkend mens) te vinden. Wie in zo’n bubbel belandt, met zóveel gelijkgestemden, kan maar één conclusie trekken; de man deugt niet, want dat vindt iedereen. Kijk maar. Reageren is volgens mij dus zinloos.
Moeten we het dan compleet negeren? Stoppen met social media? Ik zou er niet om treuren, maar dat gaat niet gebeuren. Ik probeer er dus maar lessen uit te trekken. Wat leeft er in twitterend, facebookend en instagrammend Nederland? Grappig was wat er gebeurde toen bleek dat Meneer Wouter óók de demonstratie voor de vrijheid van meningsuiting en tegen de noodwet door liet gaan. Nauwelijks reacties. Al meende een enkeling dat hij dat deed om rassenhaat te kweken. Zo’n reactie raakt de kern van het probleem; polarisatie, groepen mensen uiteen drijven.
Nog een korte bloemlezing dan. Demonstreer lekker in je eigen land. Pleur er een bom tussen. Waterkanon er op. Hersenlozen en rotzakken mogen wél demonstreren, wij niet. Eigen volk mag niks. Buitenlanders oppakken en terugsturen. Zo leren die reacties op de social media ons tóch nog iets. Dat racisme en discriminatie nog steeds bestaan. Net als complotdenken trouwens. Maar die bewaar ik voor een volgende keer. Voor nu ga ik maar weer de gewone wereld in, waar de meeste mensen niet extreem, maar best genuanceerd zijn.
Kronkelaar.
