De kinderen spelen, net iets luidruchtiger dan bij ons in Dordt. De oude mannetjes genieten in de schaduw onder de grote boom van een kop koffie, mijn leeftijdgenoten pakken een frappeetje mee op weg naar het werk of waar dan ook. Het Griekse leven lijkt ook op dit dorpsplein stil te hebben gestaan. Gelukkig maar, het is het sfeertje waarin ik met vrouwlief jaarlijks tot rust kom. Toch is er een groot verschil. Dan bedoel ik niet de mondkapjes, die we vorig jaar ook zagen. Nee, het is meer de sfeer van gelatenheid. Wanhoop bijna…

In onze omgeving maken we ons druk om wat ons stoort. Bijvoorbeeld dat de Dordtse politici geen 50 mille over hebben voor molen Kyck over den Dyck, terwijl ze toch eerder moeiteloos tot twee keer toe de knip trokken voor de Prins Clausbrug. Zou die meer iconisch zijn? En ik maar denken dat Dordrecht nu eindelijk z’n historie koestert. Ach, een beetje mopperen met z’n allen en het komt vast goed. Zoals het met veel waarover wij klagen of kritisch zijn wel weer goed komt. U voelt mij vast wel aan. Vakantie loutert.

Hier op Lefkas moeten ze het – zoals velen in Griekenland – van vakantie hebben. Van de vakantiegangers, van ons dus. Maar velen komen niet, tot verdriet van de Grieken, die echt meer doen aan preventie tegen corona dan wij. Met succes, hier op Lefkas telden ze dit jaar twintig ziekenhuisopnames en van degenen die overleden was er twijfel of nou onderliggend lijden of COVID-19 de doodsoorzaak was. Op Kos, 700 kilometer oostelijker, is iedereen die dat wilde ingeënt en zijn er al weken geen besmettingen meer.

Van de Nederlandse overheid mocht ik niet naar Kos, wel naar Lefkas. De Grieken snappen er niets van en ik ook niet. Het wordt nog gekker; het Griekse vasteland zou onveilig zijn, maar zouden onze beleidsmakers weten dat Lefkas al decennia met het vasteland verbonden is? Ik rij in een uur naar ons geliefde Parga. Wat ik overigens niet mag zonder quarantainestraf. Tussen Lefkas en Parga ligt de luchthaven van Preveza. Veilig kennelijk, als je daar rechts naar buiten gaat. Onveilig als je naar links gaat.

Zelfs in de Griekse horeca, die een rampjaar achter de rug heeft en veel minder steun krijgt dan vakgenoten in ons land, kunnen ze er om lachen. Als een boer met kiespijn dan, want de crisis breekt nu echt uit. Elke week dat de toerist niet komt, zorgt voor honderden faillissementen. Vele daarvan zijn niet nodig. Worden veroorzaakt door mensen achter een Nederlands bureau die op basis van hier onbekende statistieken complete (ei)landen onveilig verklaren. Dan heb je echt iets te mopperen. En snap ik de vertwijfeling of dit nog goed komt.

Thijs Blom.