Het oeroude Kerstverhaal van Jozef en de hoogzwangere Maria is nog lang niet gedateerd. In Dordrecht blijkt voor tientallen mensen al jarenlang geen plek in de herberg te zijn. Zelfs een schuur, waar het bijbelse duo nog onderdak vond, is deze mensen niet gegund. Het Leger des Heils, dat in Dordrecht de herberg voor dak- en thuislozen runt, is er nuchter over en noemt het ‘een politieke keus’ dat er niet meer dan 28 bedden per nacht beschikbaar zijn.
Er staan er in totaal 50 bij de nachtopvang, maar alleen als de temperatuur onder het vriespunt komt, zoals de afgelopen nachten, worden ook de 22 resterende bedden ingezet. Het Dordtse stadsbestuur, zo stelt de herbergier, betaalt subsidie voor 28 bedden en geeft alleen een extraatje als het vriest. Blijkbaar gelden voor Dordtse dak- en thuislozen andere regels dan voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Die hebben volgens de rechter immers recht op bed, bad en brood.
We zouden hier een interessante bespiegeling kunnen opzetten dat het soms nog niet zo naar is om illegaal in ons land te zijn. Met de slogan ‘eigen daklozen eerst’ valt weinig politiek gewin te halen, maar de lokale politici zijn toch een beetje geschrokken. Gaat er aan het eind van het jaar een verslaggever, bij gebrek aan nieuws, weer z’n rondje doen langs opvangadressen van kwetsbare mensen en dan lees je zomaar over misstanden in je eigen stad. Het is toch wat!
Lees je als volksvertegenwoordiger óók nog dat je er zèlf verantwoordelijk voor bent. Da’s helemaal wat. Zou een raadslid zich mogen beroepen op onwetendheid? Ik laat het antwoord maar even open. Feit is dat welgeteld drie partijen tijdens hun kerstvakantie reageerden. De VVD wil weten hoe het precies zit, de PvdA wil een andere regeling en Groen Links spreekt van onmenselijke behandeling van dak- en thuislozen. De rest heeft het even te druk met andere dingen óf vindt het wellicht wel best zo.
Ik vermoed dat de meeste Dordtse raadsleden het nogal beschamend vinden, dat mensen in hun stad in bosjes en onder bruggen slapen. Sommige raadsleden zullen uitspreken dat dakloos zijn eigenlijk ook ‘een keuze’ is. Weer een ander zal waarschuwen voor de aanzuigende werking van het onbeperkt openstellen van de herberg. Het wordt vast een interessant debat. Maar zou dat voortaan gevoerd kunnen worden vóór het koud wordt?
Kronkelaar.
