Het kan altijd aan mij liggen, maar overkomt het u ook regelmatig dat u niet zo tevreden bent over hoe het er in ons landje aan toe gaat? Ik zal u al mijn oprechte verbaasmomentjes en verbijstering besparen en me beperken tot dat ene probleem dat het hele land raakt. Inderdaad, de veel te trage boostercampagne. Meneer Kees, gepensioneerd huisarts en van januari tot september vrijwillig actief in de vaccinatiecampagne van onze GGD, bekritiseerde de gang van zaken en kreeg prompt een standje van de Dordtse burgemeester. Meneer Wouter nam het – begrijpelijk – op voor ‘zijn’ gezondheidsdienst, maar gaf eigenlijk het signaal af dat zijn prominente partijgenoot en demissionair premier al zo vaak deed; we mogen niet mopperen, want we leven in een geweldig land.
In dit geweldige land en wellicht nog geweldiger regio slaagt de GGD er niet in om het aantal prikken te zetten waarvoor wij met zovelen in de rij staan. Dat is niet de schuld van de GGD. Die hebben niet eens mensen om al die prikkers te werven. Huh? Ik hoor u denken; dan roepen ze toch gewoon Meneer Kees en al die anderen op, die de eerste twee prikken deden? Voor die oproep is de hulp ingeroepen van het Servicecentrum Drechtsteden. Die schakelen weer uitzendbureaus in, omdat je als prikker bij de GGD op de payroll moet staan als medewerker of inhuurkracht. Vrijwilligers, zoals in België, zijn hier niet welkom. Regeltjes, regeltjes. Maar het is nog véél erger.
Oud-huisarts Kees, voorzien van BIG-registratie (in normaal Nederlands; volledig gediplomeerd en gekwalificeerd) moet solliciteren. Hij hééft nog een contract tot maart 2022 bij een uitzendbureau dat hem verhuurde aan de GGD, maar het servicecentrum doet zaken met een ander uitzendbureau en dus…Nou ja, snapt u het nog? Ik in elk geval niet. Of het nog gekker kan? Ja hoor, want de Dordtse arts moet een bijscholingscursus prikken volgen en als het tegenzit ook nog een cursus optrekker, want wie kan prikken is nog niet gekwalificeerd om een spuitje met vaccin te vullen. Maar hij is toch…? Ja, maar helaas. Veel van z’n oud-collega’s die in de eerste vaccinatiecampagne bijsprongen, zijn dit geneuzel zat. Graag of niet.
Al die mensen die op dit moment al op de priklocatie bij de Laan van Europa actief konden zijn, zitten thuis. Zij mopperen niet. Onze burgervader zal trots op hen zijn. Toch zou ik het prettig vinden als al deze goedwillende slachtoffers van een weerzinwekkende bureaucratie nu eens opstaan en massaal gaan mopperen. Het is simpel om schuldigen aan te wijzen, het lost alleen niks op. In een crisis staan leiders op die harde, omstreden of tot voor kort onmogelijk gehouden maatregelen afkondigen. Die leiders staan één voor één op in Europa. In Nederland niet. Of als laatste. We mogen dus best mopperen. En duimen voor Meneer Kees, die vandaag z’n sollicitatiegesprek heeft.
Thijs Blom