“Stuurman aan wal”

Kan een burgemeester zo maar een hele familie met naam en toenaam te kakken zetten? Meneer Arno, burgervader der Schapenkoppen, deed het afgelopen week. Hij noemde de familie bij naam en vertelde er bij dat de leden hun gedrag ernstig moeten veranderen, omdat hij er anders voor zal zorgen dat gemeente Dordrecht, politie en justitie hen het leven zuur gaan maken. Maar deed de burgemeester dit ‘zo maar’ of zoekt hij bewust de grenzen van het toelaatbare op?

Ik gok het laatste, want zo kennen we deze burgemeester. Met het sluiten van coffeeshops en overlast gevende horeca gaat hij ook creatief om en daar moet regelmatig de rechter aan te pas komen. Meestal ‘wint’ Meneer Arno die zaakjes overigens. Dit keer zijn de pijlen gericht op de familie Tahiri. Ze zouden in drugs en wapens handelen. Door hun naam openbaar te maken doet de burgemeester aan ‘naming en shaming’ luidde de toelichting vanuit het Stadskantoor.

In het Lijnbaangebied praten mensen liever niet over de familie, waarvan de zoons de Daltons genoemd worden. Hoe zouden ze die bijnaam verworven hebben? Vast niet door liefdadigheid. Bedreiging en intimidatie schijnen voor sommige familieleden alledaagse bezigheden te zijn. Moet je medelijden hebben met die familie? Er zitten immers ook keurige, lieve mensen bij. En hoe moet het met anderen, die toevallig de zelfde achternaam hebben?

Persoonlijk heb ik er niet zo’n moeite mee, als beestjes bij de naam genoemd worden. Ons land is uniek met initialen van verdachten. Werkt nog averechts ook. Als ik geduid wordt als columnist K. dan weet u het immers wel… Ook met het beschermen van privacy zijn we nogal doorgeschoten. Het belang van een samenleving is vaak vele maken groter. In ons land bestaat zelfs een speciale instantie, die waakt over de bescherming van persoonsgegevens.

Het CBP, want zo heet die club, kan of wil desgevraagd echter niks zeggen over de actie van onze burgemeester. Ze komen alleen in actie als ze dat zelf willen, na ontvangst van een melding, zo legde een vriendelijke mevrouw mij maandag uit. Wat heb je aan zo’n club? “Heeft u over deze zaak al een melding gekregen?” vroeg ik nog. En ja hoor… “Daar kunnen we niks over zeggen, in het kader van de privacy”. Opheffen die toko. En wachten op het oordeel van een rechter dan maar.

Kronkelaar.

(Archieffoto: Thymen Stolk)