DORDRECHT – Een onsje aandacht scheelt een kilo zorg. Een dubbeltje welzijn scheelt een kwartje zorg. Dit zijn niet zomaar wat losse flodders, meer dan ooit gelden deze uitspraken nu er in de (thuis)zorg zoveel gaat veranderen of eigenlijk al is veranderd. Lokale overheden krijgen taken van de AWBZ, die overgeheveld zijn naar de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning), maar krijgen voor de uitvoer minder financiële middelen. Dat heeft gevolgen. Medewerkers van stichting de Wielborgh ervaren het (dagelijks) op de werkvloer. Zo wordt verteld aan Peter Heijkoop en Bert van de Burgt die niet met zijn wethouderspet maar met zijn CDA (duo)lijsttrekkerspet op aan tafel aanschuift. 

In het Waterwiel, een van de 55+ complexen van de Wielborgh, krijgen de heren een rondleiding en gaan zij in gesprek met bewoners, zorgmedewerkers, klanten van het restaurant en beleidsmedewerker Franck Wagemakers en manager Marktstrategie & Innovatie Jorge Heynen. Zorgen passeren de revue, ruimte voor optimisme is er ook. Rode draad in het verhaal: er is een denkomslag, een kanteling nodig. Niet alleen bij de klanten, zeer zeker ook bij hun naaste familie. Kinderen zullen als mantelzorger hun ouders gaan helpen. Volgens Franck Wagemakers is deze realiteit nog maar bij weinigen bekend en is het hoog tijd dat mensen hiervan doordrongen raken. Want de voorzieningen die er waren, zijn er (spoedig) niet meer. Bert van de Burgt wijst daarentegen op de 2,7 miljoen mantelzorgers die ons land al rijk is. Het is echter de groep (eind) dertigers, veertigers, de mensen met banen en opgroeiende kinderen die nu ook ruimte in hun leven moeten vinden om zorgtaken erbij te nemen. Volgens de één niet meer dan logisch in een ‘samenredzame’ maatschappij, terwijl er bij een ander onbegrip heerst. Wagemakers. “Mensen zijn decennia lang gewend geweest dat zij recht hadden op allerlei voorzieningen. Nu door vergrijzing de zorgbehoefte toeneemt, terwijl de middelen afnemen, is er echt een omslag nodig. Een omslag van ‘ik heb recht op dit of dat’ naar ‘wat heb ik nodig en hoe kan ik dat met informele en formele zorg’ geregeld krijgen.”

De regie in handen

Het wordt al langere tijd door politici geroepen ‘de tijd van pamperen is voorbij’. “Daar worden mensen nu soms op een pijnlijke manier mee geconfronteerd”, hoort Wagemakers in zijn functie. Bijvoorbeeld bij huishoudelijk hulp, bijna alle (uren)indicaties zijn herzien. Er wordt gewerkt op ‘schoon huis’ en de huishoudelijk hulpen hebben geen signalerende of sociale functie meer. Dat zijn ‘taken’ weggelegd voor familie, vrienden en kennissen. Daarnaast wordt in tegenstelling tot voorheen uitgegaan van de eigen kracht van mensen, een kanteling die volgens Wagemakers ‘heel gezond’ is. Mensen zouden prima in staat zijn tot zelfregie (wat je zelf kan, zelf blijven doen), maar zouden verwend zijn geraakt door alle geregelde voorzieningen. Jorge Heynen. “De ondersteuningsvraag van mensen hoeft ook niet alleen een zorgvraag te zijn waar een professional aan gekoppeld hoeft te worden.” Die hulp kan gezocht worden in de eigen sociale omgeving/netwerk. Stichting de Wielborgh is dankbaar dat zij kan leunen op maar liefst 160 vrijwilligers. Mensen die bijvoorbeeld helpen met een boodschapje doen. Zodat zij haar klanten tegemoet kan komen.

Toename eenzaamheid

Wagemakers denkt dat de denkomslag nog wel de nodige tijd vergt. Een bewustwordingsproces waar de lokale politiek wellicht ook zijn bijdrage aan kan leveren. Net als het stimuleren van mantelzorg. Een onderwerp waar volgens Bert van de Burgt al de nodige aandacht voor is. Met de naderende verkiezingen in het zicht opperen verschillende politieke partijen mooie ideeën om mantelzorgers te ondersteunen en te faciliteren. Bijvoorbeeld het gratis parkeren voor mantelzorgers in de nabijheid van het huis van degene die zij verzorgen (geopperd door het CDA). Zorgen om alle veranderingen zijn er bij de aanwezigen ook. Volgens Wagemakers zal de eenzaamheid onder ouderen toenemen, net als ouderenmishandeling. Problemen waarvoor naar een oplossing wordt gezocht. Heynen denkt aan een intensievere samenwerking van organisaties in de wijk zodat het ‘palet aan kleuren in stand wordt gehouden’. De ontslagen in de zorg (in de Drechtsteden maar liefst 5000) zijn een grote bron van zorgen.

Zorgdebat

De Partij van de Arbeid organiseert woensdag 12 februari een zorgdebat over wijkteams, zorg in de buurt, begeleiding/opvang, aanpak overlast, jeugdzorg. Een forum met Yulius, Boumanhuis, Leger des Heils, de wijkagent, de Wielborgh, Het Spectrum, Jeugdzorg en Cor van Verk, lijsttrekker PvdA Dordrecht. Met bewoners, belangstellenden, politici wil de PvdA in gesprek gaan over de zorg. Dordrecht krijgt straks extra taken van het Rijk overgedragen wat zorg betreft (Jeugdzorg, AWBZ). Hoe organiseren we de zorg, zodat  bewoners erop kunnen vertrouwen dat hij/zij goede zorg en/of begeleiding ontvangt en zolang mogelijk veilig thuis kan blijven wonen? Iedereen is van harte welkom. Inloop in restaurant PolderPlaza in het Polderwiel (Dudok-erf) vanaf 19.00 uur, het debat start om 19.30 uur.