DORDRECHT – Teekengenootschap Pictura bestaat 250 jaar en is nog springlevend. Dit feestjaar leest u wekelijks op deze plek over Picturianen van vroeger en nu en hun sporen in de stad en daarbuiten.
Schimmels
Dit is een rubriek met een zwarte rand. Pictura rouwt om het verlies van kunstenaar Lizan Freijsen, geboren op 19 maart 1960 in Zwijndrecht. Op 15 februari overleed ze na een ongelukkige val met haar fiets. De schok was groot in de kunstwereld, vooral in Rotterdam waar ze woonde en werkte. Ze was een succesvol kunstenaar en al meer dan twintig jaar een geliefd docent op de Willem de Kooning Academie. Ze exposeerde in binnen- en buitenland en ook in Pictura.
Ze maakte grillig gevormde handgetufte (wand)tapijten, met schimmelplekken en vochtkringen als inspiratiebron. Haar belangstelling voor schimmels begon in 2002, toen ze vochtvlekken ging fotograferen. Ze deed wel eens huis aan huis kaartjes in de bus met de vraag wie er schimmels en vochtplekken had. De meeste mensen vinden schimmels vies. Zij wilde met haar zachte, aaibare tapijten de schoonheid laten zien die schuilt in sporen van verval en organische processen.
Dit tapijt was te zien op haar laatste tentoonstelling in Pictura, in 2019. De patronen en kleuren in Fungi carpet (schimmeltapijt) baseerde ze op de sporen van een schimmel in een kastanje die moest worden gekapt. Ze drapeerde het tapijt rondom de stronk en liet het daar maanden liggen. Toen het na die droge zomer ging regenen, raakte het tapijt snel begroeid met gras, mossen en schimmels. Het was al bijna opgegaan in de natuur, toen Freijsen het naar binnenhaalde. Het was vies en het stonk. Ze liet het reinigen en schoor het bovenste deel van de wol weg. De kleuren kwamen terug en het kleed begon aan een nieuw leven. Wonderbaarlijk. Nu nog praten mensen erover. Lizan Freijsen is er niet meer, maar haar werk blijft op het netvlies.
‘Schimmeltapijt’ van Lizan Freijsen (2019).
